[smart_review]

Waar 2018 een schitterend jaar was op het vlak van death metal, zo zal 2019 de geschiedenisboeken ingaan als een grand cru voor de liefhebber van de betere metalcore. Na sterke albums van Killswitch Engage, Wage War en voornamelijk As I Lay Dying, was het op 27 september de beurt aan die andere grootheid binnen het genre, Of Mice And Men. Zeg ondertussen maar gerust “grootheid”, want bij deze Amerikanen is het groen al lang van achter de oren verwijderd. Rise Records verzorgt opnieuw de distributie en andere administratieve beslommeringen. De band deed de rest en serveert ons met Earth & Sky album numero zes!

De voorbije jaren waren niet de makkelijkste voor Of Mice And Men. Frontman en boegbeeld Austin Carlile verliet het vlaggenschap en plots zat de band zonder zanger. Waar vele andere bands spontaan zouden beginnen zoeken naar nieuw bloed, gooide Of Mice And Men het over een andere boeg: Bassist Aaron Pauley werd in zekere zin gepromoveerd van louter bassist naar zanger/bassist. Ondertussen kunnen we zelfs zeggen dat Aaron Pauley stilaan fulltime frontman is. Niet verwonderlijk, want in het metalcoregenre dien je als frontman tevens de nodige adrenaline op te wekken bij het aanwezige publiek.

Defy was zeker en vast geen slecht album en kende heel wat sterke momenten, niet toevallig tijdens de knallende, meer uptempo nummers als bijvoorbeeld Warzone. Iets wat de band duidelijk zelf ook begrepen heeft, want op deze Earth & Sky ligt het tempo opmerkelijk hoog. Daar waar in het verleden al eens de softere toer werd opgegaan, is daar op deze nieuwste telg geen sprake meer van. Het festijn begint al meteen met Gravedancer, waarbij Aaron Pauley zich direct van zijn hardste kant toont, daarbij begeleid door een oriëntaals aandoende viool.

As We Suffocate neigt op zijn beurt dan weer iets meer richting het geluid van Architects, waarna de band met Taste Of Regret en voornamelijk Mushroom Cloud alle remmen los gooit. Twee clusterbommen die live voor meerdere muzikale erupties zullen zorgen en vele zalen en podia tot oorlogszones zullen herschapen.

Wat tijdens nummers als Pieces en voornamelijk The Mountain des te meer opvalt, is het feit dat de cleane vocalen van Aaron Pauley in niets hebben moeten inboeten ten opzichte van zijn harde screams. Waar de meeste bands uit het genre er voor opteren om de screams en de cleans apart te houden, kiest Of Mice And Men er anno 2019 bewust voor om dit niet te doen. Een straffe, maar begrijpelijke zet, want met een fenomeen als Aaron Pauley in de gelederen, die trouwens klinkt als een kruisbestuiving tussen de betere frontmannen uit het genre, zou je als band al gek zijn om een nieuwe frontman aan te lijven.

Begrijp mij trouwens zeker en vast niet verkeerd: het is niet omdat deze plaat de geschiedenis in zal gaan als het hardste album van Of Mice And Men dat er geen plaats meer is voor melodie. Integendeel, de refreinen barsten van de melodie en zijn ideaal voer voor mee te neuriën, waardoor zelfs de iets avontuurlijkere huisvrouw of huisman (kwestie van bepaalde ideologische groeperingen niet tegen de voorgevel te stoten) het behoorlijk warm kan krijgen van dit heerschap.

De voorgeschiedenis van Of Mice And Men mag zeker en vast niet straal genegeerd worden, maar niemand zal er om heen kunnen dat deze Amerikanen anno 2019 op hun sterkste zijn. 2019 heeft nog een dikke twee maanden voor ons in petto, maar de kans is bijzonder groot dat de award voor beste metalcorealbum een strijd zal worden tussen Shaped By Fire van gigant As I Lay Dying en deze Earth & Sky van Of Mice And Men.

Tracklist:

1. Gravedancer
2. As We Suffocate
3. Taste Of Regret
4. Mushroom Cloud
5. Pieces
6. Deceiver
7. Earth And Sky
8. The Mountain
9. Meltdown
10. Linger
11. How To Survive