Het Zwitserse Eluveitie en zijn zuiderburen van Lacuna Coil brachten dit jaar een nieuw album uit, in het geval van Lacuna Coil nog maar een handvol weken geleden. De headlinepositie werd afgewisseld naargelang de plaats waar de bands kwamen, in België was het de beurt aan de Zwitsers. Een verslag van de show kun je hieronder lezen.

Omwille van sterke tegenwind van 200 km/u, een klein vliegtuig (Embraer I90) op de turbulente terugvlucht uit Madrid landde ik met ¾ vertraging op Zaventem en als klap op de vuurpijl stond een brandende wagen midden op de snelweg waardoor Infected Rain compleet aan mijn neus voorbijging. Jammer, ik was erg geïnteresseerd om de Moldaviërs eens live aan het werk te zien op een indoorpodium. Shit happens!

Ik was nog net op tijd binnen in zaal Trix om de gelauwerde Italiaanse gothic metalband Lacuna Coil aan het werk te zien. De Milanezen hebben met Black Anima een maand geleden nog maar pas een nieuw album uitgebracht via Century Media, inmiddels het negende album van de band in hun 25-jarig bestaan.

Het eerste bandlid die we te zien kregen was de nieuwe drummer die Ryan Blake Folden moet doen vergeten, Richard Meiz. Dat de man geen podiumvrees heeft was meteen al duidelijk wanneer die achter zijn drumkit kroop en het publiek uitgebreid begroette op zijn eigen uitbundige manier, net als de andere bandleden uitgedost in een zwart en wit pak en in zijn gelaat voorzien van corpse paint in authentieke blackmetalstijl.
Het podium was een stuk soberder aangekleed met aan beide kanten van het drumstel een backdrop met de afbeeldingen van Keltische runen.

De set werd niet ingezet met een gloednieuw nummer maar wel met Blood, Tears, Dust uit hun meest succesvolle album in eigen land, Delirium. Net als nieuwbakken drummer Meiz waren la Scabbia en de andere bandleden helemaal in het zwart en wit uitgedost en met een kap over hun hoofd getrokken. Van meet af aan kregen we de zo typische combinatie van vrouwelijke en mannelijk vocals die Lacuna Coil onderscheidt van veel andere gothic metalbands. De interactie met het publiek was er ook vanaf het begin, een publiek die er duidelijk heel veel zin in had, een deel was dan ook specifiek afgekomen voor de Italianen. Al tijdens het eerste nummer ging de inmiddels 47-jarige Cristina Scabbia, die niets aan charme ingeboet heeft, knielen voor het publiek en zo nog dichter van haar fans te komen, iets dat uiteraard in dank afgenomen werd door de diehards.

Het tweede nummer was dan wel één uit Black Anima, de stevige single Layers of Time die  afgelopen zomer al meermaals gespeeld werd op de zomerfestivals.
Tijdens de show werden vooral nummers gebracht uit de jongste twee albums, met uiteraard een aantal nummers uit een verder verleden net als de Depeche Mode cover Enjoy The Silence die op hun eigen manier gebracht werd, een nummer die al jaren deel uitmaakt van de setlist van de band en voor stevig applaus zorgde.
De allereerste single van de band, Heaven’s A Lie kreeg naar het einde toe ook een plaatsje in de show terwijl het Nothing Stands In Our Way uit Broken Crown Halo de show van een uur afsloot, een subheadlineshow die heel wat volk op de been gebracht had en samen met Eluveitie ervoor zorgde dat zaal Trix al een aantal weken helemaal uitverkocht was.

Bij aanvang van de Eluveitie-set merkten we heel wat andere mensen op op de eerste rijen, de hardcore gothic metalfans hadden ruimte gemaakt voor de folk metalaanhangers. Het waren niet enkel een aantal nieuwe gezichten, de microfoonstaander van Chrigel Glanzmann werd eveneens aanzienlijk aangepast tegenover de laatste keer die ik de band amper een paar maanden geleden aan het werk zag, een microfoonstaander die me enigszins deed denken aan deze van Nergal van Behemoth, in dit geval waren de uiteinden echter silhouetten van wolven.

De Zwitsers hebben net als de vorige band eerder dit jaar een nieuw album uitgebracht, in hun geval bij Nuclear Blast Records, een album waar opnieuw wat stevigere toetsen te vinden zijn.
In tegenstelling tot Lacuna Coil werd het folkmetalspektakel ingezet met het nagelnieuw nummer Ategnatos uit de album die dezelfde naam draagt, een nummer met (melodic) deathmetalvocals en folkmetalmuziek zoals dat meestal wel het geval is bij Eluveitie.

Bij het derde nummer kreeg het publiek de keuze tussen Romaans of Engels als taal, het publiek opteerde massaal voor de Zwitserse taal. Tijdens het nummer De Ruef vo de Bärge trad de bloedmooie zangeres en harpspeelster Fabienne Erni helemaal op het voorplan om een écht folknummer te brengen waar maar weinig metal aan te pas kwam, al vind ik dit persoonlijk helemaal niet erg. Fabienne Erni was trouwens niet enkel in België voor de show met Eluveitie, die nam blijkbaar ook vocals op voor Off The Cross als we haar sociale media mogen geloven.

De Eluveitie-show was nog maar goed en wel begonnen of we hadden al een panoplie van wat nog moest komen gekregen, stevige nummers afgewisseld door rustigere liedjes zonder de ruwe vocals van frontman en mastermind Chrigel Glanzmann. De harmonie van verschillende zowel klassieke als folkinstrumenten zoals een doedelzak, viool, draailier of andere blaasinstrumenten was leuk om zowel aan te horen als te zien.
De bedoeling van deze tournee was het nieuwe album Ategnatos voor te stellen en dat werd dan ook heel uitgebreid gedaan, vrijwel de helft van het jongste album werd live gebracht door het negen man sterke gezelschap die voortdurend positieve vibes kreeg van het ruim 1000 man sterke publiek. Nummers uit de beginjaren van de band werden achterwege gelaten maar de bekendste nummers die de band het laatste decennium schiep werden na de drumsolo van Alain Ackermann één voor één live gebracht in een show van anderhalf uur.

Na een korte onderbreking kwam de band terug voor twee laatste nummers, het nieuwe en best wel stevige Rebirth en publieksfavoriet Inis Mona uit het 11 jaar oude album Slania.
Eluveitie bewees hier nogmaals dat zij tot de top van de pagan/folk metal horen en dat ze nog niet meteen van hun troon zullen gestoten worden.

Voor deze show konden we helaas geen fotopas versieren. De vader van onze verslaggever was echter aanwezig voor een Spaans medium, zijn foto’s kunt u vinden op https://incakola.smugmug.com/Music/International-Bands