Dyscordia - Delete/Rewrite

Label : Road Marks Productions

Vanpevenaeyge Carly

[smart_review]

De uit Kortrijk afkomstige progressieve powermetalband Dyscordia brengt, na eerder 2 succesvolle albums (Twin Symbiosis (2013) en Words In Ruin (2016)) zijn derde full-cd uit: Delete/Rewrite.

Een sprekende titel als je weet dat veel nummers op dit album al dateren uit 2018, maar herschreven, heropgenomen, opgepolijst en geperfectioneerd zijn tot de tracks die te beluisteren zijn op dit gloednieuwe album. Opnieuw deed Dyscordia een beroep op het productieteam van Jens Bogren en Tony Lindgren, dat ook de productie en mastering van de vorige albums voor hun rekening namen.

Was Words In Ruin nog gezegend met progressieve toetsen, dan wordt er op Delete/Rewrite meer de powermetalkaart getrokken. Maar dat is misschien dan ook het enige verschil. Er is nog steeds het prachtige samenspel van de twee vocalen van frontman Piet (clean) en gitarist/vocalist Stefan (grunts). Het tempo met de stevige en snelle gitaarriffs ligt ook wat hoger dan op de vorige albums.
Titeltrack Delete/Rewrite start met een elektronisch melodietje waarna we direct worden gekapulteerd in de Dyscordia-sound. Rauw maar toch zo vertrouwd. En we zijn nog maar één nummer ver. This House borduurt verder op het vertrouwde recept, met een zeer prima cleane stem van Piet. Ook op deze track horen we de melodieuze power metal die dit nummer een groot meezinggehalte heeft. Op Rage krijgen we de progressieve kant van Dyscordia te horen. Tempowisselingen die samengaan met rollende en gierende gitaren.

Deze tempowisselingen krijgen we ook te horen bij The Curse Of Mediocrazy. Maar dit zou evengoed een track van een NWOBHM-band kunnen zijn, maar dan in een hedendaags jasje. Een aanstekelijk ritme en er is zelfs even een hoge stem te horen. Het beginmelodietje op Merry Go Round doet denken aan een opwindbaar draaimolentje en handelt heel toepasselijk over de mallemolen genaamd het leven. Misschien is dit wel het nummer dat het dichtst aanleunt bij de vorige albums. Castle High heeft een groot Sabaton-gehalte en zodus een track die nogal vlot in uw hoofd kruipt. We kunnen dit nummer dan ook klasseren als de oorwurm van dit album.

Heel andere koek is The Cards Have Turned. Terug even de progressieve kant op met stevige pompende gitaren, cleane vocalen die perfect in balance zijn met de grunts. Zo hebben we het hier graag.

Afsluiter Silent Tears is met zijn rustig begin misschien wel een ideale hekkensluiter. Hoewel er wel wat steviger stukken in voorkomen -zeker naar het einde toe- kunnen we deze song bestempellen als de ballade van dit album.
Als uitsmijter krijgen we nog Rise and Try. Een meerstemmige a-capella nummer. Verrassend einde, zeker bij een metalband. Daarmee bewijzen de mannen van Dyscordia dat ze vocaal ook hun mannetje kunnen staan.

Delete/Rewrite is een sterk derde album van deze West-Vlaamse band. Een ijzersterke en vernieuwende sound, maar toch trouw aan hun eigen geluid. Deze zomer kan je ze trouwens aan het werk zien op één van de podia op het Alcatraz Hardrock en Metal Festival in Kortrijk. De Dyscordia Army zal na deze release ongetwijfeld een enorme uitbreiding kennen.

Tracklist