Bonded - Rest In Violence

Label: Century Media Records

Ashley Bickx

Het zal je maar overkomen: na jarenlange dienst van de ene dag op de andere de laan uitgestuurd en dan nog op een hoogst onpersoonlijke manier. Het overkwam Berndt “Bernemann” Kost en Markus “Makku” Freiwald. Beide heren werden het Duitse thrashinstituut Sodom plotsklaps de laan uitgestuurd door bandleider Tom Angelripper. Een harde noot om kraken, maar de heren bleven niet bij de pakken zitten. Alle frustraties en ideeën die bij Sodom blijven liggen waren, werden gebundeld en na enig zoekwerk naar enkele gemotiveerde muzikanten was Bonded een feit. Mede dankzij de staat van dienst de ex-Sodom leden vond Bonded als snel onderdak bij het grote Century Media Records. Op 17 januari verschijnt met Rest In Violence het officiële debuut. Geen demo of ep, maar direct een volwaardige langspeler. Meer heeft onze nieuwsgierigheid niet nodig om geprikkeld te worden.

Decision Day, De laatste langspeler van Sodom, was een schot in de roos die door vele fans van het eerste uur beschouwd wordt als een van de beste platen die de band in zijn rijke carrière uitgebracht heeft. Op Decision Day waren muzikanten te horen die stonden te musiceren op het top van hun kunnen. Bijna vier jaar later is van diezelfde hoogconjunctuur bij Berndt “Bernemann” Kost en Markus “Makku” Freiwald nog niets verdwenen, want Rest In Violence is – om maar meteen met de deur in huis te vallen – een stevig thrashalbum dat een breed (metal)publiek warm zal kunnen maken.

Met Godgiven opent Bonded de festiviteiten meteen al met een stevige uppercut van jewelste. Verwacht echter niet meteen een nummer aan supersonische snelheid, waarbij de ene thrashriff de andere opvolgt en de luisteraar met een lichte vorm van epilepsie achterlaat. Bonded richt zich aanvankelijk namelijk meer op een stevige thrashy groove in combinatie met melodieuze gitaarlijnen.

De snelheidsduivels hoeven nu niet meteen op hun achterste poten te staan, want Bonded is en blijft een thrashband die de kunst van het accelereren perfect begrijpt. Suit Murderer en Arrival zijn wat dat betreft perfecte voorbeelden. Wanneer de band dan ook nog eens vocale ondersteuning krijgt van Overkill-frontman Bobby Elsworth krijgt je vanzelfsprekend een nummer dat als een ware kogeltrein voorbij raast.

De grote kracht van Bonded zit hem evenwel in de grote variatie waarmee de band op deze Rest In Violence voor de dag komt: Van pure Bay Area thrash naar de meer Teutoonse variant; van pure thrash naar meer groovy passages. Bonded brengt het allemaal tot een goed einde. Op instrumentaal vlak valt er bijgevolg niets op af te dingen, maar de grote ster is toch in zekere zin frontman Ingo Bajonczak. Misschien niet bepaald de grootste naam binnen het genre, maar daar zou wel eens verandering in kunnen komen. In plaats van de iets hogere uithalen, houdt Ingo Bajonczak het eerder bij de lagere noten en ligt de focus meer op het rauwere aspect. Het noemen van een vocalist met een gelijkaardig timbre is geen sinecure. Als er dan toch een naam genoemd moet worden, schuif ik Matthias Thurner van het Oostenrijkse Silius naar voor. Eveneens geen bekende naam, maar wie Amped-Up de laatste jaren op de voet gevolgd heeft, zal zich deze band misschien nog herinneren, aangezien Silius midden 2017 misschien wel een van de beste thrashalbums van dat jaar afleverde.

Aan snelheid en groove geen gebrek. Maar daar stopt het niet, want Bonded deinst er niet voor terug om zowaar zelfs het tempo aardig te laten zakken, getuige de nummers No Cure For Life en The Outer Rim. Tussendoor krijgen we met het nummer Je Suis Charlie nog een politieke boodschap voor de kiezen, waarbij de band refereert naar bloedige aanslag op de redactie van het satirische blad Charlie Hebdo, die begin 2015 de wereld op zijn kop zette en het begin vormde van een reeks bloedige aanslagen waar het westen in de maanden/jaren daarop te kampen kreeg.

De thrashwereld is een sterke band rijker! Zoveel mag na het lezen van deze review wel duidelijk wezen. Variatie en dynamiek staan bij Bonded centraal en net deze twee substantieven maken van deze Rest In Violence een topper van een album! Scheiden doet lijden, maar Berndt “Bernemann” Kost en Markus “Makku” Freiwald maken bij deze nogmaals duidelijk dat een moeilijke periode vaak de ideale voedingsbodem vormt voor een ijzersterk album.

Tracklist: