[smart_review]

Oceans, niet te verwarren met post-metalband The Ocean, heeft net een eerste langspeler uit sinds begin deze maand en we kunnen al meteen erbij vertellen dat het een meer dan deftige opus geworden is, getiteld The Sun And The Gold en verschenen bij Nuclear Blast.

De band die net als hun bijna naamgenoten hun hoofdkwartier hebben in Berlijn bestaat nog maar pas een tweetal jaren en bracht inmiddels drie singles en twee ep’s uit alvorens begin 2020 op de proppen te komen met een eerste langspeler geproducet door Timo Rotten. Niet de zoon van Johnny Rotten, maar de zanger en gitarist van Oceans, een moderne deathmetalband met progressieve invloeden aangevuld met nog andere inspiratiebronnen zoals black, nu en post-metal. Voorheen zat de frontman bij het Beierse gezelschap Varg als Managarm net als bassist Thomas Winkelmann bij Varg bekend als Skoll.

Het resultaat op plaat is nogal eclectisch waarin je de invloeden terugvindt die hierboven vernoemd werden, maar er zijn zeker ook veel raakpunten met In Flames, al is het zeker geen kopie van de Zweden uit Göteborg. Luister maar eens naar Take The Crown.
Bij Oceans hoor je op momenten meer keelklanken, maar de Zweden blijven ongetwijfeld een grote bron van inspiratie. Op andere momenten doet de band me denken aan zijn landgenoten Nailed To Obcurity.

De plaat is vrij melodisch maar op bepaalde momenten ook best wel duister zoals bijvoorbeeld op Dark. Het openingsnummer en tevens titel van het album, The Sun And The Cold, laat meteen horen wat de band in haar mars heeft en hoe eclectisch de muziek van de Duitsers/Oostenrijkers kan zijn. Een digitaal album die ik meteen zal omruilen voor een vinyl- of cd-uitvoering. Dergelijke platen horen nu eenmaal in een platenverzameling.