Sleepwraith - Day Terrors

Label: eigen beheer

Ashley Bickx

Sleepwraith is een tweemansproject dat al enkele jaren aan het rijpen is in het mooie Canada. Op 17 januari bracht deze nieuwbakken band met Day Terrors zijn officiële debuut op de markt en dat volledig in eigen beheer. Als we het bijhorende promopraatje mogen geloven, staat deze band garant voor een kruisbestuiving tussen As I Lay Dying en Lamb Of God. Aan ambitie geen gebrek. Heeft deze ambitie zich weten vertalen naar een uitstekend schijfje of moeten deze twee heren best toch nog even de spreekwoordelijke voetjes op de grond houden?

Seedy Mitchell verzorgt het gitaarspel en neemt de vocalen voor zijn rekening, terwijl Ryan Biggs plaats neemt achter de drumkit. Van een bassist is evenwel geen sprake. Op het eerste gehoor geen groot gemis, maar een professionele bassist had het totaalpakket van deze Day Terrors toch iets zwaarder kunnen laten uitvallen.

Dat totaalpakket roept toch enigzins gemengde gevoelens op. Enerzijds hebben we hier te maken met twee ervaren muzikanten die perfect weten hoe ze hun instrument dienen te geselen. Op muzikaal-technisch vlak valt er dan ook weinig op aan te merken. Anderzijds speelt de overload aan gewaagde ideeën de band tamelijk parten. Het merendeel van de nummers klokt af boven de vijf minuten, waarbij lang uitgesponnen intermezzo’s tijdens de nummers de vaart er bij momenten aardig uit weten te halen. Als mooiste voorbeelden kunnen hier onder meer nummers als Anamnemis en het afsluitende Dystory aangehaald worden, waarbij zelfs een zekere Avenged Sevenfold-vibe aanwezig is, zij het in bescheiden vorm. Less is soms wel degelijk more!

Zoals reeds opgemerkt weten deze twee heren een aardig potje te musiceren. Jammer genoeg is het stemgeluid van frontman Seedy Mitchell niet altijd even overtuigend. De man in kwestie neemt heel wat hooi op zijn vork en tracht verschillende stijlen te combineren, jammer genoeg niet altijd met even veel succes…

Gelukkig valt er ondanks bovenstaande pijnpunten aardig wat fun te beleven aan deze Day Terrors. Wanneer de puzzelstukjes in elkaar vallen, slaagt de band er in om een aanvaardbaar niveau te halen. Transorbital Decay is bijvoorbeeld zo een nummer dat vrijwel onmiddellijk blijft hangen. Op Biomite bemerken we qua groove aardig wat LOG-invloeden. The Vile Raptured is dan weer het prijsbeest(je) van deze Day Terrors.

Day Terrors zal niet de geschiedenisboeken ingaan als beste debuutplaat van 2020. Aan muzikale ideeën en inspiratie geen gebrek, alleen staat de vertaling van deze ideeën nog niet volledig op punt. Op de momenten dat Sleepwraith teruggrijpt naar de kern van het muzikale gegeven, horen we evenwel een gedreven band, die op muzikaal vlak een aardig woordje kan meespreken met de grotere jongens. Er is nog veel werk aan de winkel, maar een hopeloos geval is Sleepwraith allerminst! Mits het nodige corrigeerwerk, horen we binnen x-aantal jaar graag terug van dit gezelschap en kan de score hopelijk iets hoger uitvallen.

Tracklist: