Psychotic Waltz - The God Shaped Void

Label : Inside Out Music

Vanpevenaeyge Carly

[smart_review]

Psychotic Waltz (PW), de pionier van de Amerikaanse progressieve metal, is hier na 23 jaar terug met zijn vierde studioalbum, The God Shapped Void. Toen A Social Grace verscheen in 1990 verwierf PW meteen een cultstatus. In 1992 lieten ze Into the Everflow op de wereld los en in 1994 deden ze dat nog eens opnieuw met Mosquito. Twee jaar later verscheen Bleeding en dat was meteen het einde van deze band. Een paar leden starten soloprojecten of nieuwe bands tot het in 2010 terug begon te kriebelen. Toch duurde het nog eens 10 jaar om met een nieuw album op de proppen te komen.

Wat ook tamelijk opvallend is dat alle originele bandleden terug van de partij zijn. Dan Rock (gitaar / keyboards), Brian McAlpin (gitaar/keyboards), Ward Evans (bas), Norm Leggio (drums) en Devon Graves (zang, fluit en keyboards). Het grote verschil met vroeger heeft te maken met frontman Devon. Niet alleen heeft hij een naamsverandering doorgevoerd (vroeger heette hij Buddy Lackey), hij heeft ook een constanter stemgeluid en identiteit aangemeten (geen extreem geëxpiermenteer meer).

Maar terug naar de orde van de dag: het comebackalbum The God Shappend Void. Openingsnummer Devils and Angels start met een mysterieus fluitdeuntje en leidt ons zo het album in. Een vleugje power metal met een progkantje zorgt ervoor dat deze opener aangenaam binnenkomt. Stranded is een stuk progressiever, wat we ook horen bij Black To Black. Deze tracks komen daardoor iets minder vlot over. Devon heeft met al zijn nummers die hij voor PW geschreven heeft, altijd al een persoonlijke blik op de wereld willen weergeven. En dat is op dit album niet anders. In All The Bad Men vraagt hij zich af of de mensen zich bewust zijn van alle complottheoriën. En While The Spiders Spin is zijn kijk op de internetwereld en smartphones. Hoe de bevolking fobischer worden voor menselijke interactie. Liever sms’en en whatsappen dan tegen elkaar te spreken.

The Fallen begint als een ballade, gelukkig verdwijnt dat naarmate het nummer vordert. Een van de betere nummers op dit album is Sister Of The Dawn, harmonieus gitaarspel met een smekende stem die op bepaalde momenten zelfs griezelig overkomt. In The Silene sluit dit album af. Een mengelmoes (niet verkeerd bedoeld) van ritmes, stijlen en tempowisselingen. Akoestische momentjes gecombineerd met bombastische metal.

Doordat de leden tegenwoordig niet meer bij elkaar om de hoek wonen (Devon woont tegenwoordig in Oostenrijk) en er ook gezinnen zijn om rekening mee te houden, heeft het acht jaar geduurd om The God Shapped Void te schrijven en componeren. Maar het heeft zijn vruchten afgeworpen. Een prachtig album van deze herrezen pioniers van de Amerikaanse progressieve metal.

Tracklist