Blaze Of Perdition - The Harrowing Of Hearts
Label: Metal Blade Records
79
Ashley Bickx

In de aanloop naar de volle eindejaarsperiode legde het Poolse Blaze Of Perdition al meteen de eerste basis voor de eindejaarlijstjes van het jaar 2020. De ep Transmutation Of Sins bevatte, naast de Fields Of The Niphilim-cover van het nummer Moonchild, met Transmutation Of Sins namelijk een blauwdruk voor hoe atmosferische, occulte black metal in het gehoor moet liggen. Natuurlijk maakt een zwaluw de lente nog niet. Het was dan ook reikhalzend uitkijken naar 14 februari, nota bene de dag van de onvoorwaardelijke liefde, waarop we voor het eerst het finaal afgewerkte product mochten aanhoren. Of The Harrowing Of Hearts, dat wederom verschijnt via Metal Blade Records, een van de vroege kanshebbers is op een plaatje in de eindejaarlijstjes, verneem je hier!

Polen is al lang geen kleine speler meer als het op metal aankomt. Meer zelfs, heel wat Poolse bands zoals Behemoth, Mgla en Decapitated hebben zich doorheen de jaren weten profileren als rasechte kwaliteitsbands en dat terwijl de muziek van deze heerschappen nu niet meteen te omschrijven valt als zijnde toegankelijk. Zoals ik enkele maanden geleden ook al wist aan te halen, hinkt Blaze Of Perdition wat achter op de hierboven opgesomde bands, maar daar zou wel eens snel verandering in kunnen komen.

Een (sub)headlinerstatus zie ik evenwel niet meteen weggelegd voor Blaze Of Perdition, maar ik vermoed dat deze Polen daar absoluut niet van wakker liggen. De muziek van dit zwartgeblakerde gezelschap is namelijk allerminst een hapklare brok. De nummers klokken gemiddeld af rond de zeven minuten en zitten zo gelaagd in elkaar dat zelfs na tien luisterbeurten er keer op keer nieuwe elementen boven water komen drijven.

Dat drijven mag gerust als een aanwezig gevoel aangehaald worden, want Blaze Of Perdition weet gedurende ruim vijftig minuten een zeer kille sfeer op te roepen, waarbij we ons plotsklaps 108 jaar terug in de tijd wanen en het met enige zin voor overdrijving aanvoelt alsof we Jacks-gewijs liggen rond te dobberen op niets meer dan een houten tafel te midden van een ijskoude oceaan. De cinefiele metalheads begrijpen meteen de link naar de rasechter kaskraker Titanic met piepkuiken Leonardo Di Caprio in de hoofdrol.

 

Dat Blaze Of Perdition niet vies is van een experiment meer of minder, wisten we reeds langer. Naast de Fields Of The Nephilim-cover van het nummer Moonchild, trakteert de band ons eveneens op een nummer in de band’s moedertaal. Een gedurfde zet waarmee deze Polen wel aantonen te beschikken over de vereiste ingesteldheid om zich te blijven ontwikkelen en niet op de lauweren te rusten.

De eerste nummers misstaan zeker en vast niet als uitbreiding op het ondertussen toch reeds vrij imposante ogende oeuvre van deze band. Toch komt deze The Harrowing Of Hearts pas echt op gang tijdens het nummer Transmutation Of Sins, waarna met het tweeluik What Christ Has Kept Apart en The Great Seducer deze plaat zijn apotheose kent.

Valt er dan niets aan te merken op deze The Harrowing Of Hearts? Jammer genoeg wel, we zijn nu eenmaal recensenten voor iets natuurlijk. Zo hadden de vocalen in zekere zin iets meer afwisseling mogen bevatten en zijn sommige nummers toch net iets aan de te lange kant. Voornamelijk het nummer With Madman’s Faith heeft moeite om na verloop effectief te blijven boeien. Eveneens had de eerder reeds aangehaalde Fields Of The Nephilim-cover niet opnieuw op deze plaat hoeven te staan en had Blaze Of Perdition ons gerust nog mogen verblijden met een extra nieuw nummer.

Ondanks deze kleine punten van kritiek, weet Blaze Of Perdition met deze The Harrowing Of Hearts nog steeds een meer dan geslaagde indruk op ons na te laten. Wie een zwak heeft voor black metal, en meer specifiek voor duistere, sinistere, occulte en misantropische black metal, moet deze plaat zeker een luisterbeurt geven. Al dient het gezegd dat de ware kracht van deze plaat zich pas volledig etaleert na een luisterbeurt of vijftien. U weze bij deze gewaarschuwd: een hapklare brok is dit zeker niet. Wie in deze gehaaste samenleving evenwel het geduld kan uitoefenen om een plaat de nodige tijd en ruimte te geven, zal echter heel wat plezier beleven aan dit kleinood.

Tracklist:

  1. Suffering Made Bliss
  2. With Madman’s Faith
  3. Transmutation Of Sins
  4. Krolestwo Niebieskie
  5. What Christ Has Kept Apart 
  6. The Great Seducer
  7. Moonchild

 

 

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

november

Geen concerten

december

Geen concerten

X