Heaven Shall Burn. Een naam als een absolute klok. Wie tot op vandaag nog niet gehoord zou hebben van dit Duitse geweld moet de voorbije twintig jaar onder een steen geleefd hebben. Heaven Shall Burn is door de jaren heen immers uitgegroeid tot een ware grootmacht; een band die door vrijwel alle metalheads op handen gedragen wordt en dat zowel door liefhebbers van metalcore als de door andere zelfverklaarde aanhangers van het death- en zelfs blackgenre. Eerder dit jaar kondigden deze heren aan op de proppen te komen met het meest ambitieuze album van de band tot op heden: een dubbelalbum dat zou afklokken op maar liefst ruim anderhalf uur. Aan ambitie alvast geen gebrek. Onze aandacht had de band alvast weten trekken, voor zover dat nog nodig was. Of Truth And Sacrifice ligt sedert 20 maart in de rekken van uw betere platenboer. Al kunnen de liefhebbers vandaag beter een bezoek brengen aan de webshop van Century Media Records… Of Heaven Shall Burn de hooggespannen verwachtingen heeft weten in te lossen, lees je hier!
Heaven Shall Burn draait ondertussen al ruim twintig jaar mee. Meteen van bij de eerste albums was er het ‘boenk’ op. De echte doorbraak volgde evenwel pas in 2006 dankzij het meesterwerk Deaf To Our Prayers: een album dat er voor zorgde dat ik als 11-jarige meteen geslachtsrijp werd. Indien bij sommige heerschappen de edele delen nog dienen te zakken, is dit album verplichte kost…
Na de grote doorbraak was de trein voorgoed vertrokken. Het ene sterke album na het andere volgde, waarbij de band met het album Veto voor het eerst, zij het op zeer voorzichtige wijze, experimenteerde met enkele lichte toetsen elektronica. Het van 2016 daterende meesterwerk Wanderer zorgde definitief voor een ware sterrenstatus. Tot daar het luchtige lesje geschiedenis.
In 2020 volgt dus het meest ambitieuze werk van Heaven Shall Burn tot op heden. Jammer genoeg komt deze release uit in volle ‘oorlogsperiode’. Waar de voorbije twee Wereldoorlogen een strijd was tussen naties, mag deze Derde Wereldoorlog beschouwd worden als een strijd van de mensheid tegen het dodelijke Coronavirus. De strijd is nog lang niet gestreden, maar we mogen de hoop niet verliezen.
Ondanks deze gitzwarte pagina in de geschiedenis van de mensheid kunnen de liefhebbers van het zwaardere werk hun hartje ophalen aan deze nieuwste telg van Heaven Shall Burn. Nu de wereld nagenoeg in ‘lockdown’ verkeert, hebben de meeste burgers, met uitzondering dan van onze medische helden, tijd zat. In dat opzicht is deze Of Truth And Sacrifice een bescheiden godsgeschenk. Voor het eerst zullen vele burgers immers de tijd vinden om een album van ruim anderhalf uur ten volle tot zich te kunnen nemen.
En dat is absoluut geen overbodige luxe, want deze Duitsers hebben er zich niet makkelijk vanaf gemaakt. Met de dreigende intro March Of Retribution wordt de sfeer meteen gezet en weet je als luisteraar eigenlijk al dat je vertrokken bent voor een helse rit die deze keer geen 40 minuten zal duren, maar wel liefst anderhalf uur. In tijden als deze een pure zegen. Ik kan het niet genoeg herhalen. Bij wie de vrees overheerst dat er slechts enkele absolute knallers terug te vinden zullen zijn, afgewisseld met louter opvulmateriaal, kan ik meteen gerust stellen. Of Truth And Sacrifice is een absolute clusterbom die zorgt voor de ene inslag na de andere. Aan uitschieters geen gebrek. Er enkele opnoemen, laat ik deze keer achterwege, want dan zou ik de overige nummers oneer aandoen.
Vanzelfsprekend kan de spanningsboog niet op ieder ogenblik even hard opgespannen blijven. Maar dat hoeft in dit geval absoluut geen hindernis te vormen. Integendeel zelfs. Indien je als luisteraar gedurende de volle negentig minuten geconfronteerd zou worden met een pure brutaliteit van nummers als Eradicate, Stateless en What War Means, zou deze Of Truth And Sacrifice eerder aanvoelen als een uitputtingsslag, wat natuurlijk ook weer niet de bedoeling kan zijn.
De belangrijkste vernieuwing is evenwel de vaststelling dat Heaven Shall Burn ditmaal het gebruik van elektronica naar een hoger niveau heeft weten tillen. Begrijpelijk, want met een dubbelalbum van anderhalf uur creëer je als band ruimte genoeg om dergelijke drang naar experimenteren ten volle te veruitwendigen. Als belangrijkste experimenten mogen enerzijds het naar industrial neigende übermacht en anderzijds het zelfs dansbare La Résistance aangehaald worden. Twee nummers die niet door iedereen even hard gesmaakt zullen worden, maar wel nummers die er voor zorgen dat deze plaat de moeite waard blijft om te blijven beluisteren.
Vooraleer ik mij wend tot het eindoordeel had ik graag de aandacht gevestigd op het fenomenale artwork van deze Of Truth And Sacrifice. Ook anno 2020 blijft het artwork, naar mijn bescheiden mening dan toch, een zeer belangrijk gegeven. Een gegeven dat een plaat die extra ‘push’ kan geven om uit te groeien tot ware classic. Men zal al van stevig voor de dag moeten komen om de award voor artwork van het jaar 2020 alsnog voor de neus van Heaven Shall Burn weg te kapen…
De verwachtingen waren voorafgaand aan de release zeer hooggespannen. Nu Of Truth And Sacrifice enkele weken druk zijn spreekwoordelijke rondjes heeft weten afhaspelen, kan ik alleen maar concluderen dat deze tweeloop een zeer indrukwekkend werkstuk geworden is. Een werkstuk dat alle sterke aspecten van deze Duitse band naar een nieuw echelon heeft weten tillen en waarmee de band er zelfs in geslaagd is haar muzikale horizon in zekere zin te verbreden. O:f deze Of Truth And Sacrifice beschouwd moet worden als het absolute magnum opus van Heaven Shall Burn kan ik op heden evenwel noch bevestigen, noch ontkennen. Feit is wel dat grensverleggend stukje muziek absoluut zijn plaatsje zal verdienen in de annalen van de metalgeschiedenis en bij deze dan ook met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid verzekerd is van een plekje in mijn persoonlijke top 10 van 2020. Petje af! Hopelijk binnenkort de mondmaskers ook.
Tracklist:
- March Of Retribution
- Thoughts And Prayers
- Eradicate
- Protector
- Übermacht
- My Heart And The Ocean
- Expatriate
- What War Means
- Terminate The Unconcern
- The Ashes Of My Enemies
- Children Of A Lesser God
- La Résistance
- The Sorrow Of Victory
- Stateless
- Tirpitz
- Truther
- Critical Mass
- Eagles Among Vultures
- Weakness Leaving My Heart
0 reacties