Graceless - Where Vultures Know Your Name

Label: Raw Skull Recordz

Ashley Bickx

Wie Leiden zegt, denkt hoogstwaarschijnlijk spontaan aan de universiteit die daar gevestigd is. Een echte universiteit weliswaar en niet ‘de universiteit van het leven’ waar bepaalde mensen blijkbaar aan ‘gestudeerd’ hebben… Gelukkig heeft Leiden nog heel wat meer te bieden dan een universiteit alleen. Zo heeft de band Graceless zijn roots in deze prachtige stad. In 2017 kwam deze nieuwbakken, doch ervaren band met de deur in huis vallen middels het ontzettend lekker old school klinkende debuut Shadowlands. Drie jaar later staat de band opnieuw volop in de schijnwerpers, want het middelmatig lange wachten wordt eindelijk beloond met een opvolger. Op 27 maart werd Where Vultures Know Your Name wereldkundig gemaakt en dat via Raw Skull Recordz.

Shadowlands was een groot feest voor de liefhebbers van pure, ongeremde, old school death metal. De die-hard fans van het eerste uur zullen dan toch ook in zekere zin even moeten slikken bij het voor het eerst aanhoren van deze opvolger. Het old school geluid heeft namelijk plaats gemaakt voor een sound die het midden houdt tussen loodzware mid-tempo death metal, doordrenkt in een stevige dosis doom. Klinkt alvast zeer lekker op papier, als je het mij vraagt.

Gelukkig kunnen de muzikale smaakpapillen na het beluisteren van deze plaat de op papier zeer smakelijk ogende menukaart met absolute overtuiging van de nodige bevestiging voorzien. Ik wens er dan ook weinig woorden aan vuil te maken: Where Vultures Know Your Name is een opus dat iedere, zichzelf respecterende fan van het extremere werk dient aan te schaffen. Verplichte kost met andere woorden!

Wie houdt van een rustige opbouw is er meteen aan voor de moeite, want met Lugdunum Batavorum, een verwijzing naar de Romeinse overheersing in Leiden-city van weleer, krijgen we meteen een eerste mokerslag te verwerken: een zeer mid-tempo zelf log nummer, waarbij het werkelijk verpulverende geluid geen spreekwoordelijke spaander heel laat.

Gedurende het nummer Commander Of Christ treedt dan weer de geest van wijlen Bolth Thrower uit zijn graftombe om de nodige keet te schoppen. Let bij het beluisteren van dit nummer voornamelijk op het fenomenaal afgestelde geluid: krachtig, glashelder en verpulverend. Waar ik normaliter een zo divers mogelijk vocabularium tracht te etaleren, kom ik bij het neerpennen van deze review vaak niet echter verder dan ‘verpulverend’. Mea culpa.

Zoals eerder eerder aangekondigd, is deze tweede worp voorzien van een stevige doomy sausje. Dat doomy sausje horen we sterk terug in het eerste prijsbeest van deze plaat, namelijk gedurende het nummer Nine Days In Mourning. Niet bepaald een vrolijk nummer als we mogen afgaan op de titel, en dat is het ook niet. Graceless neemt zijn tijd voor een lang uitgesponnen opbouw, waarbij de sfeer steeds grimmiger en grimmiger wordt en je finaal, geheel murw geslagen van de melancholie, nagenoeg met tranen in de ogen zit te headbangen als het een lieve lust is.

Ook voor wie zweert bij een brok puur testosteron, kan zijn hartje ophalen bij het beluisteren van deze plaat. Snelheidsduivel, en tweede hoogtepunt Warpath heeft namelijk alles in huis om live ongezien taferelen teweeg te brengen. Gedurende ruim vijf minuten duwt Graceless het gaspedaal zo stevig in dat je met de wagen, wijlen Jean-Pierre Van Rossem gewijs, zelf op tien minuten van Knokke in Gent zou staan. Petje af!

Voor wie het ondertussen nog niet duidelijk zou zijn, vat ik de essentie van bovenstaande lofzang graag nogmaals samen: Where Vultures Know Your Name is een album dat de geschiedenisboeken in zal gaan als een ware klassieker binnen het genre. De combinatie tussen agressie en melancholie is van een nagenoeg ongezien niveau. De allesvernietigende sound maakt het totaalplaatje volledig af. Misschien wat voorbarig, maar de death metal plaat van 2020 is bij deze reeds gekend. Aanschaffen die handel!

Tracklist: