[smart_review]
In onze middens is het alom gekend dat West-Vlaanderen een rijke bron is van bands en muziek getooid met stevige gitaren. Ook groot Antwerpen is de laatste tijd meer en meer op de voorgrond aan het geraken op ditzelfde vlak. Een paar weken terug mocht ondergetekende nog de nieuwe van Bütcher beluisteren en bespreken. Onlangs kreeg ik opnieuw een werkje uit de Koekenstad toegeworpen: Pyre van Patroness.
Patroness ontstond waar het vorige project, Chief Roberts – waarin het gros van Patroness actief was – het voor bekeken hield. De noiserock van Chief Roberts kon niet dienen voor de hardere richting waar de muzikanten voor wilden kiezen. Daarom werd gekozen voor een schone lei. Patroness zou het kind gaan heten.
Muzikaal legt de band connecties naar doom metal, met uitwassen van black en ook post-black metal. Dat wordt meteen duidelijk bij de openingstrack Dominae, waarvan al een eerste demo op Youtube werd gezet, nu ruim een half jaar geleden. Zanger Guy Callens, in een vorig leven eveneens actief bij Fields Of Troy, knalt zijn emoties vol op de sloef tegen de trommelvliezen aan. Ruw, af en toe smekend om hulp, maar altijd oprecht. Gitaartandem Nicholas Gauwloos – Tom Lefevere laveren naast elkaar met puike riffs en sluwe subtiele solo’s en akkoorden. Het ritmewerk van drummer Maarten Valentin, gecombineerd met de baslijnen van de hand van Steven Hebb zorgt er voor dat Patroness‘ slepende melodieën in het juiste tempo blijven. Dan traag, dan weer in zesde versnelling. Daarop is het wachten tot titeltrack Pyre. Het is pas hier, wanneer alle registers open gaan, waar Patroness zijn ware gelaat toont: geduldig sluipend buiten de opmerkzaamheid van de prooi, om dan onverwacht dodelijk toe te slaan. Net op het moment waar je als luisteraar de aandacht durft lossen.
Pyre doet prima waar het voor gemaakt is: adverteren wie Patroness is. Deze nieuwbakken band levert hier een visitekaartje af om U tegen te zeggen.
tracklist:
- Dominae
- A Thousand Times
- Pyre
- Lost Eyes
0 reacties