[smart_review]
Wat is juist het verschil tussen metallic hardcore en metalcore? Dat is een vraag die vele mensen in het genre zich stellen. Er gaan verschillende theorieën de ronde, met als meest vertrouwde het feit dat het eerst metallic hardcore was, maar dat dit door de journalisten, in de loop der jaren, werd afgekort tot metalcore. En toch doen beide termen je aan totaal verschillende bands denken. Wie metalcore zegt denkt aan bands als Killswitch Engage, Bury Tomorrow en Parkway Drive. Metallic hardcore legt dan weer eerder de link naar groepen als Code Orange, Converge en Shai Hulud. Ook jonge bands kiezen bewust voor het één of het andere. Zo kreeg ik onlangs de debuutplaat van de Schotse band Revulsion Enough To Bleed in mijn digitale brievenbus. De perstekst stond vol met de term metallic hardcore, waardoor je als journalist al weet dat het gaat gaan om een hardcoreband met het betere gitaarwerk. En ja hoor, ook de Schotten hebben meer dan bewust gekozen voor deze term.
Zoals je kan verwachten van een metallic hardcoreband schiet ook Revulsion hevig uit de startblokken. Geen dromerige intro of dergelijke, vanaf de eerste seconde krijg je een perfect beeld van wat je kan verwachten de komende twintig minuten. Korte snedige tracks, waar de cimbalen geen rust worden gegund. De breakdowns zijn zeer destructief en worden ingeleid door het betere gitaarwerk, welke voor een zeer stevig eindresultaat zorgen. Het best kan je deze debuutplaat vergelijken met een werk van de Franse metalband Gojira, maar dan eentje welke bol staat van de hardcore-elementen.
Tien nummers prijken er op deze Enough To Bleed en het mag duidelijk zijn dat dit een meer dan degelijke debuutplaat is geworden. Al mis ik hier en daar wat meer variatie om het geheel echt eigen te maken. The Reckoning Noise is hier het beste voorbeeld van. Het is veruit de beste track op dit debuut, ook al hoor je ook hier des te meer dat de band net iets te braaf is geweest. Het nummer bouwt op naar een geniale breakdown welke abrupt eindigt. Het levert een wrang gevoel op, eentje welke wel vaker de kop opsteekt bij het beluisteren van deze cd. Het zijn tien goede nummers waar enorm veel potentieel inzit, maar de band heeft het niet aangedurfd om ze volledig uit te spelen.
Hopelijk durven de Schotten live wel eens buiten de lijntjes te kleuren. Een groot deel van de nummers schreeuwen gewoon om een uitgebreidere versie. Wat betreft liveshows heeft de band al naam en faam weten op te bouwen. Zo staat Revulsion gekend om zijn zeer energieke optredens, waarbij ze probleemloos de aanwezige aan het bewegen krijgen. Hierdoor mocht deze jonge band de stage al delen met kleppers als Venom Prison en Malevolence. Dat ze deze muziek op een overtuigende manier gaan brengen is toch niet helemaal zeker. De bandleden zelf gaan alles in het werk stellen, maar als startende band heb je niet altijd het geluk om met een verdomd goede geluidsinstallatie te kunnen werken. Wanneer het geluid het laat afweten, zal het geheel in elkaar stuiken als een kaartenhuisje.
Enough To Bleed is een meer dan te pruimen debuutplaat geworden, al had ik graag wat meer diepgang ervaren. Het is allemaal wat te braafjes, te fel afgeborsteld om me echt helemaal te overtuigen. Hopelijk durven de Schotten op de tweede plaat wat meer extravert te zijn.
Tracklist:
- Enough To Feel
- Dirt
- In Darkness
- Antagonism
- Revulsion
- Paralyse
- Conflagration
- Distress
- The Reckoning Noise
- The Pain Process
0 reacties