Firewind - Firewind

Label: AFM Records

Sebastiaan Schabon

[smart_review]

Firewind is een Griekse powermetalband die toch al een tijdje meedraait in de metalwereld. Het ondertussen 22-jarige geesteskind van Konstantinos Karamitroudis aka Gus G achtte de tijd rijp om drie jaar na de laatste creatie Immortals de fans te verwennen met een nieuwe volwaardige studioplaat. Het zelfgetitelde album Firewind verschijnt op 15 mei via AFM Records en voor dit album werden de rangen van Firewind versterkt met een nieuwe vocalist, namelijk Herbie Langhans. Of het een typische Firewind – plaat geworden is lees je in deze recensie.

Het feit van de nieuwe vocalist is trouwens niet het enige wat er veranderd is. Gus neemt namelijk op dit album de keyboards voor zijn rekening. Niet heel gebruikelijk zou je denken en je hoort ook dat de muziek lichtjes veranderd is tegenover Immortals. Het eerste nummer Welcome To The Empire bekrachtigt mijn statement van de muziekverandering. Het begint weliswaar melodisch, maar vanaf het moment dat de drummer zich bij de gitaristen voegt, krijg je een Firewind te horen waarvan de keyboards serieus naar de achtergrond werden verdreven. De riffs en het slagwerk hebben zich boven de keyboards gesteld. Devour, tevens het eerste nummer dat met Langhans achter de microfoon werd opgenomen, laat meer van hetzelfde recept horen. Steviger met minder melodie.

Een typische headbangtrack krijgen we voorgeschoteld met Orbitual Sunrise. Het is een track die op het vlak van keyboards lijnrecht tegenover de andere staat. Gus koos ervoor om gedurende deze track de keyboards veel meer op de voorgrond te zetten, precies zoals we het graag hebben. Afsluiten doen we met Kill The Pain en hier krijgen we haast enkel riffs, slagwerk en vocals te horen. Je moet echt al uiterst aandachtig luisteren om keyboardelementen te bespeuren.

Dit is niet het Firewind dat we kennen van zijn vorige platen. Het is steviger met minder melodie en keyboards. Wel gitaarsolo’s bij de vleet, het meest boeiende aan dit zelfgetitelde album. Misschien zou Gus G voor het volgende album beter weer een toetsenist vragen, want die heerlijke live-duels tussen de gitaristen en de toetsenist gaan we hier spijtig genoeg moeten missen. De doorwinterde Firewind-fan zal het zeker niet makkelijk hebben om deze plaat zomaar in de armen te sluiten, zoveel is zeker.

Tracklist: