Bleed From Within draait ondertussen ook al ruim tien jaar mee in de metal(core)wereld. In vergelijking met genregenoten als Parkway Drive of Architects hinken deze Schotten evenwel nog flink achterop. De platen van deze heren waren in het verleden stuk voor stuk oerdegelijk, maar dat laatste extraatje, die ‘je ne sais quoi’ ontbrak toch steeds om van een echte topplaat te kunnen spreken. Live staat Bleed From Within echter als een huis, hetgeen ondergetekende tijdens de laatste editie van Graspop aan den lijve heeft mogen ondervinden. Op 29 mei verschijnt met Fracture het inmiddels vijfde wapenfeit via Century Media Records.
Begin dit jaar, toen iedereen als het ware nog vrij zorgeloos door het leven kon huppelen, maakte Bleed From Within met het nummer The End Of All We Know meteen een statement van jewelste: een dijk van een (metalcore)nummer waarbij de band enerzijds trouw gebleven is aan diens identiteit, maar waarbij ik mezelf anderzijds eveneens de vraag stelde of dit hetzelfde Bleed From Within was als dat van pakweg drie jaar geleden, zonder hier de vorige albums van deze band oneer aan te doen.
Dat Bleed From Within mijn aandacht met deze nieuwe single had weten vastgrijpen, is dan ook het minste wat je kan zeggen. De verwachtingen bevonden zich opeens tegen het zenit aan. Gevaarlijk, want op die manier kan het finale eindresultaat flink tegenvallen. Een risico waar deze heren zich duidelijk van bewust waren en waar zij op uiterst gepaste wijze mee zijn omgegaan, want Fracture is een dijk van een metalcoreplaat geworden.
Zoals reeds vermeld, trekt Bleed From Within meteen verschroeiend van leer met The End Of Al We Know. Een nummer dat gedragen wordt door enkele fenomenale gitaarrifs en een refrein dat smeekt om luidkeels te worden meegebruld. Zoals het een goede metalcoreplaat beaamt, ligt het tempo nagenoeg voortdurend ontzettend hoog, waarbij de nadruk overduidelijk ligt op het gitaarwerk van de tandem Craig Gowans en Steven Jones: twee begenadigde gitaarvirtuozen die werkelijk de ene na de andere killerrif op de luisteraar loslaten.
Naast de uiterst smakelijk basisreceptuur serveert Bleed From Within ons eveneens enkele frisse nieuwigheden: zo horen we tijdens Pathfinder enkele subtiele, oriëntaalse invloeden terug. Tijdens het oorverdovende Night Crossing doet Matt Heafy van Trivium zijn spreekwoordelijke duit in het zakje met een eerder ingetogen, doch melodieuze gitaarsolo. Dit nummer mag trouwens tot een van de absolute hoogtepunten van deze Fracture gerekend worden, niet in het minst door het buitenaardse drumwerk van geweldenaar Ali Richardson gedurende het refrein.
De grootste sterkte van deze plaat ligt hem evenwel in het feit dat Bleed From Within voor het eerst pas echt ontketend lijkt te zijn. De bandleden zijn stuk voor stuk in hun dertiger jaren verzeild geraakt, waardoor iedere lid duidelijk beschikt over een goed gevulde rugzak aan ervaring en waardoor ieder lid overduidelijk zijn eigen sterktes heeft weten accentueren. Dit resulteert in een plaat die bol staat van de agressie, waarbij razende passages zich afwisselen met logge, zelfs lompe breakdowns en op tijd en stond een korte adempauze. Hoedje af trouwens voor de geluidstechnicus van dienst, die deze plaat voorzien heeft van een kristalheldere en tegelijkertijd moddervette sound, die bij momenten de luisteraar werkelijk naar adem doet happen.
Fracture is kort gesteld dan ook een dijk van een metalcoreplaat geworden, waarmee Bleed From Within de poorten naar de top van het genre ongetwijfeld zal weten open te beuken. Werkelijk ieder nummer knalt minstens even hard als een vrachtwagen die op de E17 plots geconfronteerd wordt met een klapband. Anno 2020 zijn deze Schotten er in geslaagd om hun eigen muzikale identiteit te perfectioneren, wat resulteert in een tien weergaloze songs, waar nagenoeg iedere metalcoreband op vrijwillige basis enkele ledematen voor zou willen afstaan. Bij deze mag het vat der superlatieven weer voor even hermetisch worden afgesloten. Absolute topplaat!
Tracklist:
- The End Of All We Know
- Pathfinder
- Into Nothing
- Fall Away
- Fracture
- Night Crossing
- For All To See
- Ascend
- Utopia
- A Depth That No One Dares
0 reacties