Ashley Bickx

Amenra, Oathbreaker en YOB zijn grote, klinkende namen, die stuk voor stuk tot tot de absolute top in hun eigen subgenre behoren. Blijkbaar is het vat der creativiteit bij enkele leden van deze illustere bands nog lang niet opgedroogd. Integendeel zelfs, want men mag gerust stellen dat dit spreekwoordelijke vat overloopt van creativiteit. In die mate zelfs dat enkele leden van deze bands de koppen bijeen gestoken hebben en een nieuwe band hebben opgericht, genaamd Living Gate. Op 12 juni is het met de release van de EP Deathlust tijd voor de officiële babyborrel van deze band, welke mede georganiseerd zal worden door Relapse Records.

Neen, we slaan hier zeker en vast geen stappen over. Op 12 juni staat wel degelijk de babyborrel op de agenda. De geboorte dateert immers ten tijde van Antwerp Metal Fest, waar Living Gate normaliter de pannen van het dak zou spelen. Een of ander hardnekkig, allesbepalend virus besliste evenwel roet in het eten te gooien, waarbij niet alleen Antwerp Metal Fest in het water viel, maar tevens nagenoeg het hele voorjaar en de hele (festival)zomer. Maar goed, er zijn ergere dingen in het leven. Zolang de gezondheid – op een occasionele, edoch ontzettend hardnekkige verstijfde nek – opperbest blijft, mogen we niet klagen…

Deathlust dus, de naam van het allereerste wapenfeit van Living Gate. Een naam die, na het beluisteren van deze ep, meer dan de lading dekt. Een logge, hondsbrutale old school death metal ep, waarmee deze heerschappen enkele opgekropte, muzikale ideeën de vrije loop hebben kunnen laten.

Qua muzikale insteek wordt er voornamelijk teruggegrepen naar de Amerikaanse variant, die begin jaren ’90 enkele lelijke inslagen wist te veroorzaken in het toenmalige metalen landschap. De drums zijn meer dan eens overdonderend te noemen en mede dankzij het sterke gitaarspel zullen heel wat oudere luisteraars zich plots een 25 jaar terug in de tijd wanen. Het vocale aspect van deze ep laat eveneens weinig te wensen over: cleane vocalen zijn – zoals het een degelijke deathmetalband beaamt – niet besteed aan deze heren. Rauwe, gorgelende keelkalken daarentegen wel. Driewerf hoera!

Aan werkelijk alles voel je als luisteraar dat dit kleinood gemaakt is door én voor de echte liefhebbers van het subgenre. Amenra en Oathbreaker zijn eveneens metalbands, maar toch kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat deze bands toch ook nog steeds een vrij breed, zelfs commercieel ingesteld publiek weten warm te maken. Die meer modale, specifieke fans zullen naar alle waarschijnlijkheid een pak minder kaas gegeten hebben van deze Living Gate, want zelfs voor de meer doorwinterde fan van het extremere werk is deze Deathlust toch een vette kluif om volledig te doorgronden. Waar heel wat deathmetalbands vaak enkele subtiele en aanstekelijke hooks verwerken in hun muziek, inzonderheid in de refreinen, houdt Living Gate het zeer ‘straigt to the point’: geen licht commerciële invalshoeken, maar pure death metal in al zijn eenvoud, maar tevens in al zijn brute schoonheid.

Wie na de aankondiging van dit nieuwe project toch nog steeds zijn twijfels had over het exacte, muzikale pad dat Living Gate zou gaan bewandelen, kan zijn scepsis na het beluisteren van deze Deathlust verbannen naar de diepste cirkel van de hel. Deathlust is een monster, een ware moloch van een ep, die werkelijk iedere liefhebber van death metal zal kunnen smaken. Doodzonde dat de officiële geboorte van Living Gate op Antwerp Metal Fest al enkele weken compleet naar de haaien is. Al biedt dit natuurlijk ook opportuniteiten: een uitgestelde releaseshow in het najaar, op het ogenblik dat alle liefhebbers vertrouwd zijn met dit eerste werkstuk zou wel eens epische proporties kunnen aannemen. Hopelijk kunnen we het normale leven snel weer hernemen. Het wordt verdorie hoog tijd!

Tracklist: