Meridian Dawn werd opgericht in december 2012 en toch heeft het tot in 2020 geduurd vooraleer er een eerste full album op de wereld losgelaten werd. Deze melodieuze deathmetalband heeft in 2014 wel een ep gereleased, The Mixtape, maar eigenlijk waren dat maar drie eigen nummers, aangevuld met twee covers.

Nochtans heeft dit duo een behoorlijke achtergrond op gebied van bandervaring: zanger Anthony Hämäläinen speelde voorheen al bij Armageddon, Nightrage en Crystal Tears, terwijl gitarist Nicholas Ziros lid was van Into The Moat. Voor dit album kregen ze ook de steun van hun los/vaste partner en tevens drummer Johan Nunez (Kamelot, Nightrage, Firewind).Misschien heeft het lang uitblijven van een eerste album, The Fever Syndrome, te maken met het feit dat de bandleden zowat verspreid over deze wereldbol leven.

Wat direct opvalt bij het beluisteren van dit album is dat er geen tracks op staan waarvan je zou denken: wauw. De zang is doorheen het album tamelijk eentonig en ook muzikaal heeft men zich een veiligheidsmarge ingebouwd. Iconic opent dit album en direct hoor je wat ik bedoelde met het voorgaande. De zang is een soort Fins Engels die samen met de gitaar doorheen het nummer raast. The Fever Syndrome, Thieves en Dressed In Ice zijn eigenlijk nummers die terug opgescharreld zijn uit de ep uit 2014, The Mixtape. Waarvan zelfs de videoclip van Thieves, daterend uit 2014. Involuntary Seclusion zal misschien de fans van In Flames wel kunnen plezieren, maar dan met de Meridian Daw- toets eraan gekoppeld, rechtaan, rechttoe zonder uitspattingen.

With A Heavy Burden heeft mijn persoonlijke voorkeur. Misschien omdat de band een beetje van zijn platgewandelde pad af gaat en met deze track overhelt naar het progressieve. Iets wat ook kan gezegd worden van It’s All A Dream. Met zijn zachte aanloop neigt dit nummer naar een ballade, maar na een halve minuut barst het geweld terug los. Progressieve death metal zoals we het graag hebben. Nummers als God To All en Luminescent bewijzen dat Meridian Dawn gegroeid is en zijn plaats tussen andere grootheden als Dark Tranquility en In Flames verdient.

Spijtig dat de zang van Anthony over het ganse album enorm eentonig is en de gitaarriffs ook op veilig gespeeld zijn, want er zit wel een enorm potentieel in deze band. Hopelijk wachten ze geen acht jaar meer voor een opvolger en deze keer niet met gerecupereerde nummers maar met nieuw materiaal.

Tracklist:

1. Iconic
2. The Fever Syndrome
3. With A Heavy Burden
4. God To All
5. Involuntary Seclusion
6. Luminescent
7. It’s All A Dream
8. Thieves
9. Dressed In Ice