Ashley Bickx

Het uit Canada afkomstige Osyron is in onze streken nog niet bepaald een grote naam. Dit relatief jonge gezelschap timmert sedert het begin van het vorig decennium gestaag aan de weg naar de top, en is na twee langspelers aardig op dreef geraakt. Na een pauze van drie jaar sedert het vorige wapenfeit, was het tijd om de schijnwerpers opnieuw op te zoeken. Om de fans niet te lang op hun honger te laten zitten, brachten deze heren op 10 juli een gloednieuwe ep uit, genaamd Foundations, en dat in eigen beheer.

‘Officieel’ wordt Osyron ondergebracht onder het hokje van de progressieve metal. Een vaststelling waar enige waarheid in zit, ware het niet dat deze band heel wat meer in haar mars heeft dan louter en alleen het progressieve aspect. Wat meteen duidelijk wordt, is het feit dat Osyron zeker geen band is voor de aanhangers van het rustigere rockwerk. Deze Canadezen zijn wel degelijk metalheads pur sang. Zo is opener The Cross een nummer dat het adrenalinepeil meteen aardig de hoogte in weet te stuwen, hetgeen mede veroorzaakt wordt door de bombast en grandeur dat dit nummer kenmerkt.

Diezelfde grandeur horen we ook terug in het daaropvolgende Ignite, waarbij je als luisteraar vaak het gevoel heb ten strijde te trekken tegen een onbekende, doch alom aanwezige vijand. Net zoals zijn voorganger is Ignite een tamelijk agressief nummer, waarbij het felle gitaar- en drumwerk gaandeweg ondersteuning krijgt licht oriëntaalse invloeden.

Na twee impressionante songs gooit Osyron het vervolgens over een andere boeg en krijgen we een lesje geschiedenis voor de kiezen: Battle Of The Thames is een ingetogen, akoestisch nummer dat gestaag opbouwt naar een zekere apotheose. Wanneer je als luisteraar je ogen sluit bij het beluisteren van dit nummer, waan je je spontaan in New Providence Island bij de piraten van de hitserie Black Sails.

Dat Osyron wel degelijk van verschillende markten thuis is, wordt vervolgens nog maar eens duidelijk met het aanstekelijke, groovy The Ones Below, waarbij frontman ‘Reed’ opnieuw alle tijd en ruimte krijgt om zijn vocale capaciteiten aan de man te brengen. We mogen gerust stellen dat deze man beschikt over een klok van een stem om werkelijk ‘U’ tegen te zeggen. Met het lang uitgesponnen titelnummer maakt Osyron finaal duidelijk dat zij ook op puur progressief vlak aardig wat te bieden hebben…

We hoeven er niet te veel doekjes om te winden: Osyron mag gerust een ontdekking genoemd worden, want deze ep Foundations is een indrukwekkend staaltje muzikaal vakmanschap geworden, waarbij de lijn tussen historiek, geschiedenis, bombast, grandeur en agressie flinterdun is en dat daarom gerust als genreoverstijgend beschouwd mag worden. Laat die derde volwaardige langspeler maar komen!

Tracklist: