Het Australische Cancer, niet te verwarren met zijn Britse naamgenoot, die met zijn extreme metal al even raar overkomen, kondigt een nieuwe kijk op depressieve black metal aan met zijn nieuwe album Opioid. Een titel die de pijn een beetje kan verzachten want Opioid is een bestanddeel vergelijkbaar met morfine die de pijn bij kankerpatiënten verlicht.
Cancer is trots om zijn terugkeer aan te kondigen met zijn tweede volledige album Opioid, met een nieuwe line-up en een nieuwe kijk op de definitie van depressieve black metal. De komende plaat is het vervolg op de debuut-ep Terminal uit 2016 en het album Into The Heartless Silence uit 2018. Opioid is het eerste zelf gemixte en in eigen beheer uitgebrachte album van de band. Cancer heeft ervoor gekozen om afstand te nemen van producenten en zijn vorige platenlabel Throats Productions, en de volledige controle over de plaat te nemen om de loyale fanbase die ze hebben opgebouwd sinds de oprichting van de band beter te dienen.
Opioid werd eind 2019 geschreven en opgenomen door Cancer, nadat de leden, die gezamenlijk deel uitmaakten van de voormalige Australische blackmetalband Deadspace, in maart 2019 door Europa toerde met Psychonaut 4 en Vanhelga. In augustus 2019 bracht Deadspace vervolgens een ander album uit genaamd The Grand Disillusionment. Na de Deadspace-tour en de albumrelease kwamen de leden van Cancer, John Pescod (zang en productie), Dan Jackson (gitaar, bas en arrangementen) en Chris Gebauer (drums), onderling overeen om muzikaal een andere weg in te slaan. John en Dan gingen verder met Cancer en schreven Opioid als een tweedelig stuk, terwijl Chris als oprichter van Deadspace afzonderlijk een laatste album uitbracht voordat hij de groep ontbond om zich te concentreren op afzonderlijke muzikale inspanningen.
Thematisch is Opioid een conceptalbum opgedeeld in acht tracks, gebaseerd op de 19e-eeuwse Engelse essayist en pionier op het gebied van verslavingsliteratuur, Thomas De Quincey. Tracks één en twee, The Eater en The Dreamer, geven een korte beschrijving van zijn leven in het Victoriaanse tijdperk van Engeland, zijn redenen om te leven als slaaf en een voorstelling van zijn dromen gecreëerd door verslaving die zijn leven bewust en onbewust achtervolgde. De nummers drie tot en met acht vormen een zesdelig stuk getiteld The Depths. Elk deel beschrijft een van die vele levendige dromen die hij tot aan zijn dood opdroeg.
Muzikaal klinken de nummers zoals iets wat je bij depressieve black metal kan voorstellen. Log en zwaar, beuken en zalven tegelijkertijd en met de schreeuwerige stem die erbij hoort moet je al in een vrolijke bui zijn om dit album volledig in een ruk uit te horen.
Tracklist
- The Eater
- The Dreamer
- The Depths I: The Child I Am
- The Depths II: Mind’s Parchment
- The Depths III : The Dames Of Affliction
- The Depths IV: Summit’s Delusion
- The Depths V: SunkenPiers
- The Depths VI: In Memorium
0 reacties