Volcanova - Radical Waves

Label : The Sign Records

Vanpevenaeyge Carly

Bij stoner metal denken we direct terug aan één van de grondleggers van dit genre: Kyuss. In IJsland is er nu ook een band, Volcanova, die zeer goed geluisterd heeft naar zijn illustere voorgangers. De oorspronkelijke dorre woestijn is bij deze heren ingeruild voor het kale, vulkanische landschap van IJsland. Met leden afkomstig uit drie hoeken van dit unieke eiland met lavavelden, gletsjers en warmwaterbronnen. Met Radical Waves presenteren deze heren hun debuutalbum.

Voortbouwend op deze stijl brengt de band een eerbetoon aan de verpletterende doom van Black Sabbath en aan progressieve sludge in de stijl van moderne bands als Mastodon en Gojira. Maar wacht, er is meer! Volcanova kan naadloos overgaan in donderende fuzzy riffs in de stijl van Fu Manchu of sombere momenten verwant aan YOB. Met Volcanova is er nooit een saai moment.

Volcanova werd opgericht in de zomer van 2014 met de belangrijkste songwriter Samúel Ásgeirsson op gitaar en zang. Na een paar line-up-wisselingen koos de band uiteindelijk voor een winnende formule met Þorsteinn Árnason (Rock Paper Sisters) op bas en zang en Dagur Atlason (Churchhouse Creepers) op drums en zang. Het trio heeft een aanstekelijke groove en samenhorigheid die worden versterkt door het vermogen om driedelige vocale harmonieën te creëren. Opbeurende momenten met epische gitaarsolo’s worden ondersteund door headbangende basgrooves en aangevuld met een smaakvol gebruik van koebellen

Welcome opent toepasselijk het album. Een instrumentaal doomachtig nummer met een zware basslijn die feilloos overvloeit in Where’s The Time. Een meer uptempo nummer met een catchy riedeltje die meteen in uw hoofd blijft hangen. Super Duper Dan legt de lat iets hoger met de samenzang van de totale band. We ontdekken hier zelf een beetje progrock. I’m Off brengt alles terug naar beneden met zijn dromerige intro. Gelukkig keert het desert rock geluid snel terug. Vergelijkingen met Electric Wizzard zijn niet ver af. Psychedelische toestanden die je ook bij die Britse band terugvindt.

Stoneman Snowman combineert zowel grunge, psychedelische stoner/desert en sludge metal door elkaar. Met een beetje fantasie zou dit een nummer van The Doors kunnen zijn. Bij Mountain vinden we het zware logge gestemde gitaren terug die we ook bij de eerste nummers hoorden. MOOD brengt ons een vette gitaarrif en prachtige vocalen die enorm doen denken aan Mastodon. Alsof één van die IJslandse vulkanen plotseling tot uitbarsting is gekomen. Not Game is terug zo een heerlijke combinatie tussen bas en drum waarbij de loggestemde gitaar als scheidsrechter optreedt. Neem daarbij nog de cleane vocalen en een herkenbaar refreintje. Het ideale Volconova-recept.

Na een uitgebreide tournee door eigen land, het spelen van Eistnaflug Festival en spraakmakende optredens als voorprogramma van Elder, Brain Police, Sólstafir en de Vintage Caravan, heeft de band nu zijn zinnen gezet op buitenlandse reizen. Onlangs hebben ze de mensen van Schotland bekeerd tot hun rock-’n-rollzaak tijdens twee verschillende uitstapjes. Of het nu in volle stadions zijn, afgelegen pubs in de hooglanden of op het kale vulkanische eiland dat ze thuis noemen, Volcanova wint het publiek voor zich, waar ze ook spelen.

Tracklist