Thurisaz - Re-Incentive

Label : Eigen Beheer

Vanpevenaeyge Carly

Met een carrière van meer dan twee decennia is het Belgische Thurisaz een band die net als zoveel andere bands met een dergelijk lange levensduur behoorlijk wat hobbels op de weg heeft gehad.

Het verhaal achter het aanstaande album Re-Incentive begon een paar jaar geleden: een goede vriend van de band leed aan een zware depressie. Terwijl hij een aantal jaren een doodlopende baan had, ging hij van burn-out naar depressief. Gedurende die tijd had een van de bandleden, evenals een andere goede vriend van de band, te maken met een breuk. Dus toen het thema van de nieuwe nummers werd besproken, besloten ze om met een conceptachtig album te gaan over de duisternis die men voelt bij het omgaan met gevoelens van depressie en liefdesverdriet.

Opgenomen en ontwikkeld in CCR Studio door Kris Belean, Mettez Nick en Theuwen Peter, en gemasterd in Fascination Street Studios door Jens Bogren, toont het nieuwe album Re-Incentive een band die zijn vak volledig beheerst, perfect balancerend op een donkere, zware sfeer met enkele aangrijpende en mooie melodieën. Dit album overwint de beproevingen van een doorwinterde band en toont Thurisaz echt in de beste vorm van zijn carrière. In 2015 brachten ze The Pulse Of Mourning uit. Re-Incentive is het vijfde volledige album van de band is muzikaal een logische opvolger.

In-Balance opent het album en is met zijn meer dan 10 minuten tevens het langste nummer op Re-Incentive. Na een opbouwende intro die aangeeft dat er iets geweldig op ons afkomt, krijgen we (net zoals bij het vorige album) een langgerekte schreeuw waarmee de toon naar het vertrouwde Thurisaz-geluid gezet is. Een mengeling van screams, grunts en cleane vocalen. Alles gecombineerd met atmosferische black metal maakt dat dit nummer (het totale album trouwens) alweer een hoogtepunt is in de Belgische metalscene. The Veil is één van de twee singles die het album voorafgingen. Met een gemiddelde tijdsduur van zes minuten krijgen we een track die iets meer het blackmetalgenre benadert. Zeker wanneer de grunts en screams losgelaten worden. Af en toe wordt het geweld even onderbroken door een fluistermoment of melodieuze passage, maar daarna hervat het nummer in al zijn glorie.

Het prachtige Monologue was die andere single die we in het voorjaar gepresenteerd kregen. Een mooie combinatie van verschillende vocalen en ritmeveranderingen. Met een prachtige uitloper, geruggesteund door een intens pianodeuntje. “The night is bright, may your light forever shine”, als dit als afscheid van een vriend is zou ik mijn geen beter lied kunnen bedenken. Illuminight legt de lat terug wat hoger, met zijn stevige uithalen. Halverwege kregen we een integere rustpauze door middel van akoestische gitaar om daarna terug in al zijn hevigheid los te barsten. Exemption zou niet misstaan als soundtrack voor een film als Nightmare Before Christmas. Dat gevoel wordt versterkt naarmate er vocalen bijgevoegd worden. Naar het einde van de track worden gitaren en drum erbij betrokken, maar toch krijgt de piano een overheersende rol wat het geheel nogal theatraal doet over komen, in de positieve zin van het woord.

Isle Of No-Man is een nummer zoals we het ook kennen van op The Pulse Of Mourning. Rustig en melodieus, de keyboards en cleane zang van Kobe krijgen steeds meer een prominente rol. Indien er ooit over nagedacht wordt om een tweede akoestisch album uit te brengen, mag dit nummer zeker niet ontbreken. Op dezelfde rustige manier start het slotnummer, Eternity Expires. Opbouwend naar een ultiem hoogtepunt. De gitaren en drums maken dat het geheel zijn genre waard is, maar door ondersteuning van keyboards krijgen we toch terug een prachtige afsluiter van Re-Incentive. Om dan langzaam uit te doven.

Dit is een album dat je kunt blijven beluisteren. Meer dan 50 minuten verdeeld over zeven goddelijke nummers, is Thurisaz er terug in geslaagd om een gelaagd album uit te brengen. Alweer een bewijs dat deze West-Vlaamse band zijn plaats aan de top van de Belgische metalscene waard is.

Tracklist