Nagenoeg iedere metalband, en bij uitbreiding iedere muzikant, heeft ongetwijfeld de intentie om opgenomen te worden in de annalen van de muziekgeschiedenis. Wie droomt er nu niet van om zijn of haar muzikale erfgoed vereeuwigd te zien middels enkele albums die het predikaat ‘klassieker’ opgespeld gekregen hebben… Bij het Franse Nightmare kiezen ze voor de meest eenvoudige weg en hebben ze hun meest recente worp ‘eeuwig’ gedoopt. Gelukkig niet in het Nederlands of in het Duits maar wel in het Latijn, en nog wel in de correcte vervoeging ook. Na zes jaar Latijn in het middelbaar onderwijs mogen we nu eenmaal kritisch zijn. Of deze Aeternam haar naam niet gestolen heeft, kom je hier te weten!

Wanneer je als muzieklabel AFM Records ziet opduiken, weet je meteen dat je geen portie grindcore hoeft te verwachten. In dat opzicht biedt deze Aeternam weinig verrassingen: heavy metal, heavy metal en nog eens heavy metal. Gelukkig wel in een moderner jasje gegoten en voorzien van de nodige dosis ballen. Die nodige dosis edele delen krijgen we deze keer niet voorgeschoteld door enkele Bekende Vlamingen, maar wel middels snelle, snedige gitaarrifs, op tijd en stond de nodige bombastische elementen en voornamelijk door toedoen van een frontvrouw die perfect ieder nummer van de gepaste vocalen weet te voorzien.

Die vocalen worden anno 2020 niet meer verzorgd door onze eigenste Magali Luyten maar wel door de Française Marianne ‘Madie’ Dien. Opmerkelijk is dat Madie geboren werd toen Nightmare reeds bestond. U zou het tijdens het beluisteren van deze moderne plaat niet meteen opmerken, maar Nightmare bestaat ondertussen al meer dan 40 jaar. Een hele prestatie, want qua bezetting kunnen we moeilijk stellen dat deze band een toonvoorbeeld is van consistentie en duurzaamheid…

Terug naar de vocale essentie: Magali liet in het verleden mooie dingen horen, maar in alle eerlijkheid dienen we toch toe te geven dat Madie perfect, en dus beter, bij het geluid van Nightmare past dan haar voorgangster. De vocalen zijn, zoals reeds vermeld, voorzien van de nodige dosis ‘poeier’ en bevatten bovendien voldoende afwisseling en variatie om te blijven boeien, maar toch telkens voorzien van de nodige snedigheid en overtuiging.

Waar normaliter een of meerdere nummers manifest boven de rest uittorent, moeten we concluderen dat deze Aeternam tien composities bevat die stuk voor stuk voorzien zijn van een eigen identiteit, waardoor op geen enkel ogenblik de verveling om de hoek loert. Nu eens traditioneler, dan weer bombastisch om vervolgens vlot over te schakelen op een thrashy compositie. Aeternam bevat al het goeie van het meer traditionelere metalgenre, inclusief de nodige flitsende gitaarsolo’s, maar toch werd dit schijfje voorzien van de nodige moderne toetsen. Aeternam is dan ook een plaatje waarmee Nightmare nog steeds aantoont meer dan eens actueel te zijn. Na een carrière van inmiddels 40 jaar komt deze albumtitel dan ook niet uit de lucht vallen. Meer dan een aanrader!

Tracklist:

1. Temple Of Acheron
2. Divine Nemesis
3. The Passenger
4. Downfall of a Tyrant
5. Cystal Lake
6. Lights On
7. Aeternam
8. Under the Ice
9. Black September
10. Anneliese