Lèpoka is een Spaanse folkmetalband uit Castelló(n) de la Plana, een stad aan de Middellandse Zee. Hun folk metal is op zijn minst behoorlijk feestelijk, je moet al een behoorlijke slaapverwekkend en monotoon wezen zijn als je op hun muziek met je pint in je hand blijft staan tijdens hun shows. Sinds 4 september ligt hun nieuwste plaat El Baile de los Caidos in de rekken en net als de twee vorige albums mocht het Madrileense platenlabel On Fire Records voor de verdeling en promotie zorgen. De recensie komt deels van mezelf maar ook collega Hughes Vanhoucke verdient zeker een dikke pluim voor zijn bijdrage. Neem er alvast een pintje bij, geniet en neem jezelf niet al te serieus tijdens het luisteren.
Lèpoka bestaat inmiddels dik tien jaar en werd even ten noorden van Valencia opgericht door de doedelzakspeler Zarach Llach en zijn compagnon op drums Jaume Felip met als thuisbasis de relatief grote stad Castelló(n) de la Plana aan de Middellandse Zee. Je kunt het slechter treffen, een pauze tussendoor betekent voor deze heren haast de straat oversteken om op het strand te gaan uitwaaien. Tien jaar later is de band één van de bekendste Spaanse folkmetalbands, zoniet de bekendste. De afgelopen vier jaar brachten ze elke 2 jaar een nieuw album uit die telkens navolging kreeg wat hen niet langer enkel shows in Spanje opleverde maar ook bijvoorbeeld een tour in Mexico in 2019; Ze mochten ook meewerken aan een verzamelalbum rond Mägo de Oz.
Dus bekendheid genoeg en hun muzikale ervaring merk je duidelijk aan de kwaliteit van de muziek. Al van in het begin kan je gewoon niet blijven stilstaan of stilzitten; de drang om een dansje te doen is simpelweg te groot. Heerlijke folk metal in het Spaans gezongen. Voor iemand als ik die weinig Spaans kent is dit weliswaar wat moeilijker, maar het feit dat ze als band in hun moedertaal zingen, weet mij zeer te bekoren. Niet iedereen zal altijd even goed begrijpen wat ze zingen maar wat doet dat er eigenlijk toe als je continu aan het feesten bent?
De muziek is aanstekelijk, het vrolijkt instant je dag op, tracks zoals La huella del dragon doen je zo mogelijk nog energieker worden. Dit is gewoon een waar muzikaal genot. De laatste keer dat een folkmetalplaat mij zo sprakeloos kreeg? Geen flauw idee, veel te lang geleden dus. Het is dus niet meer dan terecht dat ze tot de Spaanse metalbandtop behoren.
Geen idee wat er hier nog aan toe te voegen valt. Een klasseplaat, zonder twijfel één van de beste folkmetalplaten op mijn 2020-lijstje. Hopelijk krijg ik snel de kans om dit ensemble eens aan het werk te zien, je krijgt tenslotte niet ieder optreden een stel muziekspelende monnikken te zien!
0 reacties