Nasty - Menace

Label: Century Media Records

Bjorn Wielockx

In de herfst van vorig jaar kondigde de Belgische beatdownveteraan Nasty een nieuwe plaat aan. Wat volgde was een lange periode van stilte, waarin de fans zich afvroegen wanneer er meer concreet nieuws werd gedeeld. Enkele weken terug, midden in de coronacrisis, besloot de band Ultimate op de meute los te laten. De ondertussen ruime aanhang ontving deze kraker met open armen, en begon nog meer uit te kijken naar de release. Naast deze nu al legendarische track, deelden onze landgenoten ook mee dat de plaat eind september beschikbaar zou zijn. Eindelijk is het zover, Menace ligt sinds gisteren in de (digitale) winkelrekken. Er prijken maar liefst veertien tracks op deze nieuwe krachtpatser van Nasty. Laat ik er geen doekjes om winden: deze nieuwste telg zal voor menig beatdownliefhebber zonder twijfel de beste plaat van 2020 worden.

De korte snedige track Ultimate krijgt ook op Menace de eer om de hele boel op gang te trekken. Net zoals enkele weken terug, wanneer deze track als voorsmaakje voor de hele plaat werd gebruikt, doet het wat het moet doen. Het doet je hunkeren naar de rest van deze intensieve plaat. Naast dit feit, is het ook een perfecte weerspiegeling van datgene waaraan je je kan verwachten de volgende dertig minuten. Strakke beatdown-hardcore welke maar al te graag eens buiten de genregrenzen wil treden. Een keuze welke al vanaf het legendarische Love-album werd gemaakt. Eentje welke Nasty duidelijk geen windeieren heeft opgeleverd. Steeds meer metalliefhebbers raken familiair met de brutale sound van de Belgen, wat ze al een spotje op de meest gerenommeerde festivals opleverde. Denk dan aan Wacken Open Air, Hellfest, Resurrection Fest en onze eigen metalenhoogmis Graspop Metal Meeting.

Nog een feit dat aantoont dat Nasty serieus aan het groeien is, is dat ze een nieuw label hebben gevonden. Na drie uitstekende releases met de boezemvrienden van BDHW Records, heeft de band nu onderdak gevonden bij gigant Century Media Records. Een logische keuze aangezien het bereik van BDHW volledig uitgespeeld is. Iedere liefhebber van dit kleinere label kent Nasty ondertussen. Met Century willen de Belgen hun grootste dromen waarmaken, de poort naar het grote publiek openbreken. Vaak gaan bands bij deze stap volledig de mist in, dit door te fel aan de succesformule te sleutelen. Menace is een Nasty plaat pur sang geworden, maar eentje waar een extraatje inzit. Eentje welke de die-hardfans niet zal enerveren, maar wel eentje waar de metalliefhebbers een meerwaarde in gaan vinden.

Het repetitieve, iets wat het beatdowngenre nogal kenmerkt, is volledig verleden tijd bij Nasty. De Belgen zijn er wederom in geslaagd om een hele plaat lang niet in te boeten aan agressie maar toch niet eentonig te zijn. Dit doet het met de gekende breakdowns en verwanten, maar meer dan ooit ook met indrukwekkende drumpassages of een gierende gitaarsolo. Zoals het hoort op een instant klassieker, staat er op deze Menace geen één slecht nummer. Maar wel nummers welke het geheel naar een ander niveau tillen. Eentje daarvan is het eerder uitgebrachte 666AM, wat voor mij persoonlijk de beste track op deze nieuwste telg is geworden. Het start met een deuntje wat je doet denken aan je oude GameBoy, om vervolgens helemaal open te breken. Op een zeer subtiele wijzen weten de Belgen er wat nu metal aan toe te voegen, nu-beatdown is een feit.

Menace had de zeer moeilijke taak om het beter te doen dan zijn voorganger Realigion, maar is daar meer dan in geslaagd. Voor mij persoonlijk is dit zonder twijfel dé release van 2020. Nasty is begonnen aan zijn tocht naar de mainstages van ’s werelds grootste festivals, maar zal dat op zijn manier doen, niet anders. Met baseballknuppel en boksbeugel in de hand en met een discografie waar élke aanwezige mee omver zal geblazen worden. Of het nu gaat om de fans van de eerste langspeler Declaring War of de man van vijfitig jaar welke steevast kampeert aan zijn favoriete main stage. Nasty doet het niet door zijn muziek om te vormen, in tegendeel. Menace is net zoals al de andere platen fucked up music, for a fucked up World.

Tracklist: