Ik heb Black Fate ontdekt door het knappe Between Visions & Lies uit 2014 en vond het debuut van Sunburst met Gus Drax en dezelfde zanger van twee jaar later nog veel beter. Fragments of Creation was immers één van de topplaten dat jaar. Dit nieuwe album ligt in het verlengde van beide. Maar waarom heb je twee bands met dezelfde zanger, gitarist en muziekstijl? Hoe hou je die muziek uit elkaar?

De Griekse powerprogband Black Fate brengt op 23 oktober 2020 het nieuwe album Ithaca uit via Rockshots Records. Met een mix van melodieuze progressieve power metal, hartverscheurende vocalen, beklijvende melodieën en furieuze technische en melodieuze solo’s. Eerste single Saviour Machine geeft een goede indruk van de sfeer van het album. Misschien wel het snelste nummer van het album, met agressieve gitaren, donkere melodieuze en pakkende zang, snel drumwerk en intense korenkeyboards.

Gus Drax moet als snarenplukker in virtuositeit niet onderdoen voor zijn meer bekende land- en naamgenoot Gus G. (Firewind). Beide gitaristen spelen vergelijkbare melodieuze power metal, waarbij de gitarist de hoofdrol opeist, maar Drax heeft een meer progressieve en (licht) symfonische invalshoek. Het pleit voor hem dat hij tevens stergitarist is bij thrashband Suicidal Angels – wat zijn veelzijdigheid aantoont – met ook crashende, messcherpe gitaarriffs in zijn arsenaal.

Vasislis Georgiou zingt zoals Roy Khan (Conception, ex-Kamelot) met een heerlijk warm tenorgeluid, vaak met lang aangehouden noten, die bij een eerste luisterbeurt soms onnodig bombastisch en slepend kunnen overkomen, zoals in de ballade Rainbow’s End. Maar eens dat de contouren van de songs in je geheugen zitten gegrift, haalt de kwaliteit steeds de bovenhand en kun je niet weerstaan aan die topstem, één van de grootste troeven van de band.

De titel refereert aan de trip van Odysseus, door stormen, ruwe zeeën, waarbij je aan het einde thuiskomt (Ithaca). Muziek is een schip dat ons meeneemt weg van onze problemen, voorbij de realiteit. Ithaca neemt ons mee op een reis vol melodieën, vol visioenen uit een ander tijdperk en bezorgt ons plezier en vreugde in onze ziel en gemoedstoestand.

Black Fate boekt vooruitgang, met meer volwassen composities. Melodieus, technisch en groovy, maar ook een beetje duister. Met mooie en vreemde melodieën en krachtige emoties. De complexiteit ligt meer in het muzikaal vakmanschap dan in de songstructuren. Dit zorgt voor een vloeiend en toegankelijk album voor alle soorten metalpubliek.

Songs:

1. From Ashes & Dust
2. Ithaca
3. Maze
4. Savior Machine
5. Fortress of Solitude
6. Nemesis
7. Secret Place
8. Reach for the Stars
9. Rainbow’s End
10. One Last Breath
11. Queen of Shadows
12. Circle of Despair

Band:

• Vasilis Georgiou – zang
• Gus Drax – gitaar
• Vasilis Liakos – basgitaar
• Nikos Tsintzilonis – drums
• Themis Koparanidis – keyboards