Twee weken geleden moest het openingsweekend van Départ XXL met Brihang en de buren van Het Zesde Metaal nog afgeblazen worden door storm Odette die haar kuren toonde, het tweede weekend van oktober was het echter wél prijs op het tijdelijke containerpark op het Nelson Mandelaplein in Kortrijk.

Een leuk containerpark overigens waar je afgelopen weekend enkel drankbekers en opgekropte frustraties kwijt kon en grotendeels overdekt was door een festivaltent met eenvoudige doch leuke sfeerlichten. Odette was deze keer niet van de partij, Laura evenmin. Op bepaalde tijdstippen zorgde Zeus ervoor dat de regen met bakken uit de hemel naar beneden kwam maar dat lieten de plaatselijke metalheads niet aan hun hart komen, Dyscordia, Spoil Engine en Evil Invaders evenmin.

Om 17:00 uur gingen de deuren open, geleidelijk aan liepen de bezoekers binnen via twee afzonderlijke ingangen, bezoekers die zich wellicht wat moeite moesten getroosten om een parkeerplaats te vinden, de parking op Kortrijk Weide was anderhalf uur voor de deuren opengingen al volzet.

Local heroes Dyscordia mochten de debatten om 18 uur openen. Er was plaats voorzien voor niet minder dan 750 bezoekers maar het mini-festival georganiseerd door Alcatraz kreeg het eventplein helaas niet uitverkocht ondanks het coronaproof was, de schrik zit er duidelijk nog/opnieuw in wat uiteraard volkomen begrijpelijk is. Het zou me niet verbazen dat met de nieuwe coronacijfers dergelijke evenementen niet meer kunnen doorgaan voor afzienbare tijd.
De meeste bezoekers waren stipt present op het appel en konden de Kortrijkse band wiens drummer Wouter Debonnet tot voor enkele jaren op amper een kilometer van het Mandelaplein woonde en waar de band ook repeteerde.

Dit was de eerste show die Dyscordia bracht sinds de releaseparty in januari van dit jaar rond Delete/Rewrite, het derde album van de band als je de ep Reveries uit 2010 niet meerekent, drie albums die elk net geen uur lang zijn waardoor de fans waar voor hun geld krijgen.
Het was dan ook met de titeltrack en het daaropvolgende This House van dit geslaagde album dat de show geopend werd terwijl de hemelsluizen op een kier open gezet werden op deze prototype herfstdag.

Frontman Piet Overstijns was alvast goed ingeduffeld: een hoodie met daarboven een dichtgeritste lederen jas moesten voorzorgen dat hij een verkoudheid zou vatten. Diezelfde Piet Overstijns sprak het publiek voor het eerst toe na Bail Me Out uit Words In Ruin en wenste iedereen een gelukkig nieuwjaar.
Shredders Guy Commeene, Martijn Debonnet en Stefan “Fane” Segers waren elk gewapend met relatief nieuwe Zweedse gitaren van het merk Solar, niets te maken met zonnepanelen overigens.

De band bracht een mix van nieuw werk uit Delete/Rewrite en oudere nummers uit de twee voorgaande albums die de fans en leden van de Dyscordia Army volborstig meezongen.
De set van een uur werd afgesloten met één van de toppers uit de geschiedenis van de band: Twin Symbiosis.

Tien minuten later dan geprogrammeerd was het aan de beurt aan de Belgisch-Nederlandse groove/melo deathmetalformatie Spoil Engine die van meet af aan als een pletwals over het publiek raasde voor zijn laatste show van dit jaar. Na twee nummers wist de jeugdige brulboei Iris Goessens uit Maastricht ons te vertellen dat de show integraal op video zou opgenomen worden. In tegenstelling tot Dyscordia bracht Spoil Engine voornamelijk nummers uit zijn schitterend jongste album die vorig jaar bij een sub-label van Nuclear Blast verscheen, Renaissance Noire. Zittend headbangen met een mondmasker op was al snel het resultaat in het publiek.

Ondanks het best wel fris was – 12°C op dat tijdstip – en de regen niet ophield, deerde het de Maastrichtse zangcoach niet om haar lederen jas uit te trekken en in een nauw aansluitend topje rond te huppelen op het podium en vooral de band te voorzien van uitstekende vocals.
Ik moet de band in haar 2.0-bezetting inmiddels een keer of tien gezien hebben en blijf onder de indruk van haar zangkwaliteiten net als haar kwaliteiten als entertainer. Ook een pluim op de hoed van de on stage steeds gekke bekken trekkende bezieler van de band, ondernemer en gitarist, Steven “Gaze” Sanders die ook nog regelmatig een kattensprong uitvoerde.
De set werd afgesloten met het openingsnummer van hun voorlaatste album, Disconnect waarin de uitdrukking Fuck You ontelbare keren in voorkomt en het publiek die heel graag meebrulde.

De afgelopen 48 uur kon ik met Amenra in Utrecht en Dyscordia + Spoil Engine op Sound of Noise de crème de la crème van West-Vlaamse metal live aan werk zien en kon enkel beamen dat in de kustprovincie niet enkel de Veurnse babelutten en Vleterse Sixtus XII aan een successtory schrijven en de releaseshow van Thurisaz moet nog aan bod komen eind deze maand.

Door het latere begin van de set van de voorgaande band konden de Kempenzonen van Evil Invaders pas om 21:10 uur hun set aanvatten. Tot mijn grote verbazing ging een deel van het publiek er vandoor na de set van Spoil Engine alsof Evil Invaders te min was. Ik kan uiteraard begrijpen dat speed metal niet iedereens meug is, maar Evil Invaders behoort toch maar mooi tot de Europese top van de speed metal.

Net voor de lockdown mocht ik Evil Invaders nog aan het werk zien in Dynamo in Eindhoven, veel shows hebben de heren niet kunnen spelen tussendoor, de Descend Into Madness-tour samen met Angelus Apatrida kon niet afgewerkt worden, maar de band speelde in augustus wel op een onbekende plaats voor het Alliance Festival.  
De set begon net als op het begin van hun live album Surge of Insanity die net iets meer dan een jaar geleden is verschenen, met As Life Slowly Fades en Pulses of Pleasure dus. Naarmate de set vorderde werd er meer gebruik gemaakt van pyro’s en rookpluimen maar van verzwakken kwam niets in huis, de band raasde door als een F1 op het circuit van Spa – Francorchamps, hun subgenre heet dan ook speed metal.

Het overgebleven publiek kon mateloos genieten van de old school metal die Evil Invaders bracht, een band die al lang de grenzen van België ontgroeid is en al verschillende tours of shows op zijn actief heeft aan de andere kant van de grote plas, zowel in Noord- als Zuid-Amerika. Kan niet gezegd worden van iedereen.
Helaas moest de show om 22:00 uur afgebroken worden op bevel van de Kortrijkse politie waardoor de set van Evil Invaders ingekort werd tot 50’ en het publiek de geplande slotnummers moest missen. De laatste woorden van Max Mayhem waren dan ook “Fuck The Police”.

Jammer van het kille en natte weer, ik vond dit alvast een geslaagde show of mini festivalletje waarin de oorspronkelijke bubbels van vijf verdeeld werden in groepjes van 2 en 3 en drank/eten door het personeel tot bij de zitplaatsen van de bezoekers gebracht werden. Sound of Noise II mag er alvast komen wat mij betreft.