Violent Portraits of Doomed Escape is het nieuwste album van het Amerikaanse Black Crown Initiate. De plaat is al uit sinds augustus. Genoegdoening middels deze review is wel op zijn plaats, want wat is dit een heerlijk album!

De band werd opgericht in 2012 in Reading Pennsylvania. Met Violent Portraits of Doomed Escape zit het viertal aan album drie. Sinds de vorige plaat Selves We Cannot Forgive werd er een beetje aan de line-up gesleuteld, waardoor de band – naar eigen zeggen – nu een coherente samenstelling heeft. Vaste leden Andy Thomas (gitaar, cleane zang), Nick Shaw (bas) en James Dorton (grunts) kregen versterking van origineel gitarist Ethan McKenna. Deze laatste was er een tijdje bij in de begindagen van Black Crown Initiate, maar had destijds te veel andere plichtplegingen die hem beletten vol voor de band te gaan. Voor de opname van dit nieuwe album werd sessiedrummer Gabe Seeber aangesproken. Kwestie van niet weer met geprogrammeerd trommelwerk af te moeten komen.

Na het eerder onopvallende The Wreckage Of Stars wist de band toch meer publiek te overtuigen met Selves We Cannot Forgive. Dit album gaf al meer richting aan de aanvankelijk zwaar te behappen progressieve death metal. Met Violent Portraits of Doomed Escape zet Black Crown Initiate duidelijke stappen vooruit. Allicht mede dankzij de voortreffelijke steun van nieuw label Century Media zit zeker de productie al op een sterker niveau.

Wat direct opvalt zijn de vocalen van zowel Andy Thomas (die de erg knap gebrachte cleane stukken neer zet) als de hondsbrutale en furieuze grunts van James Dorton. Deze laatste etaleert een zelden gehoorde grinta. Als doorwintert luisteraar van de meer extreme genres viel meteen iets op. Dorton placht op een of andere manier een flinke dosis emotie in te drukken op zijn zang. Dit maakt al een eerste sterk punt van Violent Portraits of Doomed Escape. De cleane zang van Andy Thomas deed mij terugdenken aan een andere band, totaal niet geaffiliëerd aan dit genre: The Sixxis. Hun zanger Vladdy Iskhakov kan je nog het meest vergelijken met de stem van het eveneens knap spelend gitaarheerschap.

De plaat zelf geeft een heerlijk gebalanceerd en erg open gevoel. Een breed scala variatie geeft de muziek ademruimte en dynamiek. De epische openingstrack Invitation slingert je op een fantastische manier op snelheid en fungeert zowat als inhoudstabel voor wat nog komt. Ook voor bondigheid is er plaats gemaakt op Violent Portraits of Doomed Escape. Son of War is een traditionele death metal track geworden, zonder al te veel franjes. Net daardoor springt deze song een beetje uit het verband. Met Years in Frigid Light brengt de band dit nummer thuis op een album. De song kwam vorig jaar immers als single uit, als appetizer voor het nieuwe album. Op de plaat te beluisteren in een iets kortere versie, weliswaar. Bellow dan: een erg knap intermezzo, met fantastische keelgezang hakt de plaat netjes in twee.

Wat volgt is nog meer uitstekend melodic progressive death metal. Drie lijvige nummers, waaronder het ietwat ingetogen Death Comes in Reverse brengen Violent Portraits of Doomed Escape naar een louterend He Is the Path. Dit nummer fungeert als sluitsteen van het volgens mij sterkste werk tot nu toe van deze band.

Black Crown Initiate etaleert een sterk ontwikkeld vermogen voor het melodic progressive death genre. Ze gaan gelukkig niet achteloos kopiëren van bands als Opeth of Scar Symmetry.Op vlak van gitaarspel laat de band ons nog het meest denken aan oude Gojira. Mede dankzij de sterke zangkwaliteiten aanwezig op deze plaat definieert Black Crown Initiate zijn eigen sound. Violent Portraits of Doomed Escape zet de band finaal op de kaart in dit genre.

Tracklist:

1. Invitation
2. Son of War
3. Trauma Bonds
4. Years in Frigid Light (album version)
5. Bellow
6. Death Comes in Reverse
7. Sun of War
8. Holy Silence
9. He is The Path

Black Crown Initiate 2020