De Duitse symfonische female fronted band Leaves’ Eyes brengt met The Last Viking opnieuw een album uit die rond een bepaald thema draait. Ditmaal nemen ze de beslissende slag bij Stamford Bridge (Verenigd Koningrijk) onder de loep; meer bepaald door de ogen gezien van de Noorse Koning Harald III (Harada, de harde heerser). Hij ligt op sterven en zijn leven flitst voor zijn ogen voorbij.

The Last Viking is het tweede album van Leaves’ Eyes met de nieuwe Finse frontvrouw Elina Siirala, die met glans de leegte moest opvullen die Liv Kristine in 2016 achterliet. Met een thema als Vikingen begeef je je al vlug op het pad van de folk en pagan metal, maar Leaves’ Eyes slaagt er wonderwel in om die twee genres prachtig te combineren. De nummers zijn een perfecte balans tussen het epische, bombastische en symfonische (zoals we ook terugvinden bij bands als Within Temptation,…) en de viking metal toestanden. Mede door het gebruik van middeleeuwse instrumenten (nyckelharpa en Keltische hoorns) zit er variatie in de tracks en blijven ze boeiend.

Death Of A King mag het album inluiden. Een korte semi-instrumentaal opbouwend nummer dat de spanning opdrijft. Die spanning wordt direct weggenomen bij Chain of The Golden Horn. Startend als een nummer als ware het één van Alestorm. Gelukkig verandert het snel wanneer Elina haar vocalen er bij voegt. Dark Love Empress was de eerste single/video die het album voorafging en vertelt het verhaal van keizerin Zoë die onze held van het verhaal in de kerker gooit. Beetje genre rockopera-achtig verhaal. Night Of The Raven, Serkland en Black Butterfly zijn drie van de vier nummers die afkomstig zijn van een eerder uitgebrachte ep Black Butterfly. Enkel Silent Night heeft de selectie niet gehaald. Op Black Butterfly krijgt frontvrouw Elina trouwens assistentie van collega Clementine Delauney (Visions Of Atlantis).

Flames In The Sky heeft een aanstekelijk ritme. Om in het verhaal te blijven, je kunt je zo, via de muziek, het oprukkende leger voorstellen. De grommende mannelijke vocalen in combinatie met het vrouwelijke engelengezang zorgen voor een extra toets. Het contrast in de nummers is zowat te horen over het ganse album. Stille en rustige intro met violen en blokfluiten om dan over te gaan naar grommende stemmen en bulderende gitaren. War Of Kings is zo een perfect voorbeeld. Tempowisselingen die zorgen voor rustpauzes om er dan terug volluit in te vliegen. Titeltrack The Last Viking is met zijn lengte van meer dan 10 minuten ook zo een mooi voorbeeld hiervan. Ietwat duister met de symfonische elementen, verweven met agressiviteit en zelfs invloeden van opera zijn niet ver weg.

Met The Last Viking heeft Leaves’ Eyes terug een album conceptalbum uitgebracht die verschillende metalheads wel zal aanspreken. De combinatie van symfonische metal, female fronted, folk metal verweven met wat Keltische klanken komt zeer goed binnen en legt de lat daarom niet zo hoog. Niet hun beste werk ooit, maar een aardig plaatje om in deze barre tijden te beluisteren