Erlend Hjelvik, doet dat geen belletje rinkelen? Inderdaad, de voormalige frontman van de Noorse black ’n’ rollband Kvelertak die steevast met ontbloot getatoeëerd bovenlijf en een opgezette uil bij wijze van masker het podium opkwam. Als een donderslag bij heldere hemel verdween hij uit de toch wel succesrijke outfit waarvan hij dik tien jaar eerder aan de wieg stond en de wereld mee rondreisde, onder andere als openers voor Metallica.

Wel na dik twee jaar is de voormalige frontman van de Noren terug van weggeweest en gesigneerd bij in metal middens het machtige Nuclear Blast.

Beter nog, hij doet dat met een eerste album onder zijn familienaam, HJELVIK, samen met een aantal artiesten waarmee de zanger vermoedelijk op afstand samenwerkte. Het is niet de eerste in de geschiedenis die het doet, kijk maar naar Dio of Danzig, en het zal ongetwijfeld de laatste niet zijn.

Erlend Hjelvik met Kvelertak @ Rockhal – Esch sur Alzette – Luxemburg (November 2015)

Het moet wellicht een tijdje gebroed hebben in het brein van de Noor uit een dorpje in het zuiden van het Scandinavische land. Dik twee jaar na het verlaten van Kvelertak lanceert zijn voormalige frontman met Welcome to Hel (jawel één ‘l’) die hij opnam met een handvol muzikanten uit diverse plaatsen van deze aardkloot die actief zijn of waren in allerhande genres van het metaldom, een Amerikaan, een Ier, een Fransman en nog een Noor. Samen HJELVIK.

Een eerste luisterbeurt doet enigszins denken aan zijn voormalige muzikale relatie maar er is meer, het klinkt meer heavy metal al zijn de zangpartijen relatief vergelijkbaar met zijn eerder werk.
Op Welcome to Hel staat een mix van heavy metal, black metal en een scheut rock ’n’ roll die zorgen dat het een best wel eclectisch album is maar ontegensprekelijk een metalplaat.

Het album werd in deze tijden vreemd genoeg ingeblikt in de VS, meer specifiek in de The Hallowed Halls studio’s in de noordwestelijke stad Portland (Oregon). De eerste videoclip, North Tsar, werd dan in het Poolse Wollin gedraaid, in een nagebootst Vikingendorp (Jomsborg) met onder andere een wolf in de hoofdrol die samen zorgen voor taferelen die uit Lord of the Rings zouden kunnen afkomstig zijn maar dan eerder in een Vikingen versie. Een lekker heavy nummer met knipogen naar de muziek bij uitstek van Noorwegen.

Naast de videoclip heeft HJELVIK ook een video uitgebracht in de vorm van een animatiefilmpje in de stijl van Heavy Metal voor één van de stevigste nummers van het album, Glory of Hel, waar Matt Pike van High On Fire zijn medewerking aan verleende met zowel zijn stem als zijn gitaar.

Gitaren en de stem van Erlend Hjelvik zijn prominent aanwezig op dit eerste werk van de band Hjelvik, gitaren die gemanipuleerd werden door de Amerikaan Rob Steinway die niet zo eeuwig ver van de opnamestudio’s woont en de andere Noor van de band, Remi André Nygård. De vocals klinken uiteraard zoals deze van Kvelertak in de tijd dat Hjelvik er frontman was, het verschil is echter dat hij op dit album zich hoofdzakelijk in het Engels uitdrukt met uitzondering van één nummer waarin hij in zijn geboortetaal zingt. Dat en meer metal maken het verschil met Kvelertak maar er zijn ook veel raakvlakken waaronder de Noorse mythologie en geschiedenis als rode draad door het blackened Viking heavy metal album zoals de protagonist ervan het zelf beschrijft.