Sodom - Genesis XIX

Label: Steamhammer

Ashley Bickx

Schoon schip houden binnen de line-up en vervolgens een knaller van een album afleveren. Tom Angelripper is met zijn Sodom alvast niet aan zijn proefstuk toe. Desalniettemin bleek de line-up sinds een aantal jaren toch een vrij standvastig gegeven te zijn met Decision Day als absoluut hoogtepunt. De schok was dan ook vrij groot toen boegbeeld Tom Angelripper in 2018 aankondigde de rest van de band, al dan niet vrijwillig, besloten had andere oorden op te zoeken, waarna Sodom met een nieuwe equipe door moest gaan. Sinds 2016 bracht dit Teutoons geweld een handvol ep’s uit, maar na dik vier jaar wachten is het nu toch tijd voor een langverwachte nieuwe langspeler. Genesis XIX verscheen op 27 november en dat via het label SPV/Steamhammer. Wij waren aanvankelijk alvast zeer enthousiast.

Decision Day werd vier jaar geleden uitermate positief onthaald. In die mate zelfs dat collega Sebastiaan Schabon deze plaat bombardeerde tot diens album van het jaar 2016. Ook ondergetekende kon Decision Day meer dan pruimen, getuige het feit dat deze plaat zelfs vier jaar na datum nog met de regelmaat van de klok onder de spreekwoordelijke naald belandt. De vraag is dan ook of Sodom anno 2020 een album van een gelijkaardige kwaliteit heeft weten af te leveren.

Wie Sodom een warm hart toedraagt en sinds jaar en dag vertrouwd is met het muzikale werk van deze agressieve machine, zal na het beluisteren van deze nieuwe plaat toch even moeten wennen. Sodom stond namelijk altijd al te boek als de zwaarste, meest agressieve van de Big Teutonic Four (Kreater, Sodom, Destruction en Tankard), waarbij de band voornamelijk op vocaal gebied stevig van leer trok. Versta mij vooral niet verkeerd: Genesis XIX is nog steeds een agressieve brok pure Teutoonse thrash metal, maar deze Duitsers hebben toch enkele nieuwe ingrediënten in de blender gegooid, die de totaalervaring in zekere zin heeft opengetrokken.

De eerste opmerkelijke ‘vernieuwing’ is ongetwijfeld het vocale aspect: na de eerste luisterbeurt hadden wij vaak het gevoel dat we naar Slayer zaten te luisteren of dat ene Tom Araya op geregelde tijdstippen zijn duit in het zakje had gedaan. Niets van dat alles. Tom Angelripper is en blijft namelijk de enige frontman van Sodom, wat deze eerdere vaststelling des te frappanter maakt. Wie evenwel graag nog eens herinneren ophaalt aan het almachtige Slayer, kan ik bij deze nekbrekers als Nicht Mehr Mein Land en het furieuze, afsluitende Friendly Fire aanraden. Vooral laatstgenoemde is een dijk van een nummer dat zelfs aardig doet denken aan het geweld van het Poolse Vader. De deathmetalinvloeden zijn namelijk duidelijk hoorbaar.

De tweede grootste nieuwigheid is de lengte van bepaalde nummers: onder meer het gelijknamige titelnummer en The Harponeer klokken vlotjes af binnen de zeven minuten, wat naar Sodom-normen toch eerder aan de lange kant is. Gelukkig weten de nummers wel te boeien van begin tot einde, wat absoluut geen evidentie is.

Voor het overige klinkt deze Genesis XIX nog steeds op en top als Sodom. De overige nummers zijn eerder aan de vrij korte kant, maar zijn wel stuk voor stuk agressieve thrashsongs, die duidelijk maken dat er op de formule van Sodom, inzonderheid de formule van Tom Angelripper, nog geen sleet zit. Echter dient er wel een belangrijke kantmelding gemaakt te worden: niet iedere song van deze Genesis XIX bevat dezelfde force en overtuigingskracht als pakweg het titelnummer, The Harponeer en Friendly Fire. Wat betreft het artwork kunnen we kort zijn: om duimen en vingers vanaf te likken!

Deze Genesis XIX sijgt vlotjes boven de middelmaat uit, maar zal evenwel niet de geschiedenisboeken ingaan als een absolute Sodom-classic. Al kan dit natuurlijk ook te maken hebben met het feit dat Sodom in haar ondertussen bijna veertigjarig bestaan heel wat legendarische platen heeft uitgebracht. Wie daarentegen wild wordt van wat Teutoons geweld, zal deze nieuwste plaat zeker en vast kunnen smaken, want om eerlijk te zijn was 2020 een zeer rustig jaar op het gebied van Teutonic thrash metal. Daar mag volgend jaar wel wat verandering in komen, me dunkt. In afwachting blijven we headbangen op deze Genesis XIX.

Tracklist: