Dispyt - Under Tiden Jag Sålde Min Själ Till Satan

Label: Immortal Frost Productions

Bart Van Gestel

De finse blackened crustpunkers van Dispyt brengen hun tweede album Under Tiden Jag Sålde Min Själ Till Satan uit via Immortal Frost Productions.

Deze mij onbekende band zag het levenslicht in 2016. Hun debuut Den ständigt närvarande ångesten verscheen eind 2017. Deze release zorgde er voor dat de band voor verschillende concerten werd geboekt. Hun naamsbekendheid begon te groeien, maar toch besloot stichtend lid Philip Kerbs begin 2018 om uit de band te stappen. Hij kon zich niet meer voor de volle 100% concentreren op de band.

Geen ramp voor Dispyt, er kon met 3 verder gewerkt worden. Drummer Owe Inborr, zanger/bassist Mathias Lillmåns (eveneens zanger bij Finntroll) en tweede gitarist Juuso Englund blijven niet bij de pakken zitten. Op korte tijd weet de band vier keer te scoren: twee splits (met Kürøishi en Bob Malmström), de ep Livsglädje en een live-dvd van hun Finnish Crust Overload toernee.

Ondertussen kwam deze band in het vizier bij Immortal Frost Productions. Het label biedt de band aan hun debuut opnieuw uit te brengen, als onderdeel van een platendeal. Met Under Tiden Jag Sålde Min Själ Till Satan brengt de band nu hun tweede plaat uit via het in Diest gesettelde label.

De plaat telt dertien punchers. Stuk voor stuk korte songs, maar ze zorgen er wel voor dat je als luisteraar na goed een half uur uitgeteld in de touwen gaat hangen. Het crust en punkgevoel overheerst. Het is vooral Lillmåns‘ stem die voor de blackened noot zorgt. De erg netto productie draagt bij aan de behoorlijk unheimische en kille sfeer op de plaat. Hier en daar stijgt het rock en rollgehalte (bijvoorbeeld op Avklarad Och För Länge Sen Glömd: knap soleerwerk). Als ik met andere bands moet gaan vergelijking denk ik meteen aan Midnight of Extreme Noise Terror.

Er wordt strak, brutaal en compromisloos gemusiceerd. Toch brengt Dispyt subtiel wat frivoliteit aan, zodat het geheel boeiend blijft. De songs wekken spontaan een drang op om een flinke moshpit op te starten. Ik vraag me alleen af waarom in godsnaam die samples op Skenhelighetens Monotoni er in moesten zitten. Daar verliest de band even de pedalen.

Met een beetje hulp van Googleman ging ik zoeken naar de boodschap achter het album. Dispyt laat zich punkgewijs uit over mistoestanden, oneerlijkheid, de angstmaatschappij en hypocrisie.

Immortal Frost Productions liet mij kennis maken met een band met behoorlijk potentieel. Under Tiden Jag Sålde Min Själ Till Satan zorgt er voor dat ik Dispyt zeker een keer live wil zien. Het album is te scoren op CD en digitaal via deze link.