Het afgelopen jaar was alles behalve leuk. Onze geliefde festivals werden allemaal afgelast, optredens in zalen werden allemaal omgeboekt naar 2021, iedereen moest in zijn kot blijven,.. Een jaar om snel te vergeten dus. Behalve als het op nieuw werk van bands aankomt. Zo zag op 23 oktober Punching the Sky van het Amerikaanse heavymetalgezelschap Armored Saint het levenslicht, een band die toch al drie decennia meedraait in de muziekwereld. Metal Blade Records stond in voor het nodige promotie- en verdeelwerk en uw redacteur mocht deze plaat van een recensie voorzien.

Typische heavy metal, veel gitaarsolo’s en een bij momenten stevig ritme, dat mag je verwachten van deze plaat. Standing on the Shoulders of Giants bijvoorbeeld laat meteen horen waarvoor de band al meer dan 38 jaar staat. Ondanks de twee sabbatpauzes (1992 tot 1999 en 2003 tot 2006) en enkele bezettingswisselingen weten John Bush en de zijnen toch iedere keer weer de verwachtingen in te lossen. Zo is bijvoorbeeld My Jurisdiction een nummer met een krachtige boodschap: vrij vertaald kan je zeggen mijn rechten of recht van meningsuiting. Oftewel, durf je eigen mening te hebben.

De andere nummers op Punching the Sky zijn van hetzelfde kaliber, maar vervelen doet het allerminst. Elk nummer luistert anders. Het is niet continu hetzelfde ritme of dezelfde riffs en er wordt vlotjes gewisseld tussen snellere en tragere stukken. Het zijn misschien niet allemaal topnummers die hoge ogen gooien, maar gezien het feit dat Armored Saint al bijna vier decennia meedraait, kan je moeilijk verwachten dat ze altijd voorgaande albums gaan overtreffen. Het is een oerdegelijke plaat, dat mag gerust gezegd worden. Overtreft hij zijn voorganger Win Hands Down van 2015? Wat mij betreft niet, de vergelijking zou eerder  een status quo opleveren.

Wil dat dan zeggen dat ze toch wat van hun kwaliteiten verloren hebben? Nee hoor, bijlange na niet. Er kan altijd wel eens een minder album tussen zitten. Punching the Sky zal allicht niet als beste heavymetalalbum van 2020 de geschiedenisboeken ingaan, maar de doorwinterde Armored Saint-fan zal met deze plaat absoluut geen moeite hebben.