Vorig jaar kregen we met H.E.A.T 2 een topplaat op gebied van melodische metal.
2021 mag dan nog maar pas begonnen zijn wat niet belet dat we drie weken in het nieuwe jaar mogelijk al hét melodische metalalbum van het jaar voorgeschoteld krijgen.

Retransmission is de nieuwe en inmiddels vierde opus van W.E.T. uit het hoge noorden al is de leadzanger een Puerto Ricaan geboren in New York, Jeff Scott Soto, die bijna even muzikaal productief is als zijn partner in crime bij Sons of Apollo, drumwonder Mike Portnoy.
Hardloper, wonderkind, gitarist en zanger Erik Mårtensson van onder andere Eclipse en Nordic Union plus Robert Säll van het Zweedse Work of Art zijn de twee andere vaste leden van de melodische hardrockformatie die ons terugstuurt naar het einde van de eighties.

Bij de eerste luisterbeurt valt het al meteen op dat het hier gaat om een album die tot in de fijnste details gefinetuned is. Voor wie het nog niet wist staat W.E.T. voor Work of Art, Eclipse en Talisman, drie Zweedse bands van de drie vaste leden van W.E.T. toen de band opgericht werd dertien jaar geleden. Verrassingen van formaat brengt het album niet, het ligt in het verlengde van hun eerder werk dat telkens van hoogstaande kwaliteit was en zoals eerder gezegd, het zou me helemaal niet verbazen mocht dit album in de bovenste regionen van menig jaarlijstjes voorkomen eind dit jaar, het zou me meer verbazen mocht die er niet in opdagen, zeker bij liefhebbers van melodieuze rock en metal want het gaat hier duidelijk over melodie aangevuld met snijdende solo’s en een stevige ritmische achtergrond.
Moest dit album een uurwerk zijn dan werd het ongetwijfeld geproduceerd in Zwitserland.

De vierde opus van W.E.T. steekt van wal met een nummer dat ongetwijfeld vlot op AOR en FM radiostations gaat gedraaid worden om niet te zeggen grijsgedraaid worden, een nummer met hitgevoeligheid en sterke riffs van Eclipse-gitarist Magnus Henriksson terwijl Jeff Scott Soto en Erik Mårtensson de zangpartijen delen. Big Boys Don’t Cry beschikt over alles om een hit te worden met een sterke Talisman sfeer en een wat verslavende refrein waardoor niemand zal verbaasd zijn dat dit de eerste single vormt van het Retransmission en eind vorig jaar al uitgebracht werd. 80’s hardrocklovers, dit nummer en bij uitbreiding de hele plaat is voor u.

Eclipse-fans komen ongetwijfeld aan hun trekken tijdens The Moment of Truth terwijl ik bij het begin van het derde nummer niet kon laten om eventjes aan Journey te denken waarvan Soto een tijdje deel uitmaakte.
Een tweede single Got To Be About Love verscheen een handvol weken naar de release van de eerste waarin je te horen krijgt dat Jeff Scott Soto ondanks zijn 55 jaren op de teller amper ingeboet heeft aan kwaliteit niettegenstaande hij al vier decennia meedraait in de rock business toen hij als prille twintiger de zang verzorgde op de eerste schijven van Yngwie Malmsteem. Halfweg het nummer toont Robert Säll aan dat hij niet enkel een bedreven toetsenist is maar ook een steengoede gitarist.

Beautiful Game is een iets steviger nummer dan wat we tot hier toe kregen zonder dat er aan melodie ingeboet wordt. Wat zou een flashback to the eigthies plaat betekenen zonder een ballad? What Are You Waiting for zorgt daar perfect voor.

Hoed af voor W.E.T. met wat ze op Retransmission brengen.