In een zeer recent verleden besloten enkele ervaren muzikanten om de koppen bij elkaar te steken en een nieuw project op te starten. Op zich niets nieuws onder de zon, aangezien anno 2021 bijna iedere grootheid binnen het metalgenre wel actief is in een of meerdere nevenprojecten. Wanneer ik echter vast stelde dat ene Nils Fjelström, ook wel gekend onder het pseudoniem ‘Dominator‘ een van de drijvende krachten is achter de band Maestitium, was mijn aandacht meteen getrokken. Maestitium is dus, zoals reeds aangehaald, een nagelnieuw project, die met Tales of the Endless toe is aan haar officiële debuut ep, dewelke op 5 februari zal verschijnen via het label Black Lion Records.

wie vertrouwd is met het label Black Lion Records weet ongetwijfeld dat we hier naar alle waarschijnlijkheid te maken hebben met een band die niet vies is van een streep melodic death metal. Die vermoedens zijn helemaal correct. Al voegt Maestitium er wel een stevige portie heroïek aan toe. Qua stijl leunen deze Zweden dan ook dicht aan bij bands als pakweg Wolfheart, Insomnium en andere grootheden binnen het melodeathgenre.

Een intro en drie volwaardige nummers met stevig wat pak aan, is het menu dat we bij deze Tale of the Endless voorgeschoteld krijgen. De riffs zijn voorzien van de nodige dosis melancholie en weten meteen dagenlang in je hoofd rond te spoken. Het drumwerk is bij momenten werkelijk verschroeiend, maar toch glashelder, waardoor je als luisteraar letterlijk word weggeblazen door de muur van geluid die Maestitium geregeld weet op te trekken. Als soundtrack voor Game Of Thrones had dit zeker en vast niet misstaan.

Met een gemiddelde speelduur van boven de zes minuten zijn de drie volwaardige nummers bovendien allerminst hapklare brokken, waarbij pas na enkele luisterbeurten de verschillende puzzelstukjes werkelijk in elkaar vallen. Afsluiter en gelijknamig titelnummer Tale of the Endless spant wat dat betreft de kroon, waarbij de ingrijpende tempowissellingen de algemene sfeer van de thematiek perfect weten te transponeren naar een uitermate kil en ijskoud muzikaal landschap. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het laatste nummer, en misschien zelfs wel de ep in haar totaliteit, ook de liefhebbers van een stevige scheut black metal zal weten aan te spreken. Het prachtige, doch eenvoudige artwork maakt wat dat betreft het totaalplaatje compleet.

Beginnende bands hebben normaal steeds een zogenaamde inloopperiode nodig. Daar is op zich niets mis mee: liever een band die album na album progressie weet te maken dan een band die al haar pijlen na een worp al verschoten heeft. Wat dat betreft balanceert Maestitium op een vrij dunne koord. Enerzijds is deze debuutep van een hoog niveau waar Maestitium meteen ‘naam’ zal maken. Anderzijds kan ik mij moeilijk van de indruk ontdoen dat we van deze nieuwe band het laatste reeds gezien zouden hebben. Er is met andere woorden nog voldoende ruimte voor progressie. Laat die eerste volwaardige langspeler maar alvast komen, in afwachting kunnen we ons prima vermaken met deze debuut ep Tale of the Endless.

Tracklist:

1. The Undying Travail
2. Morning Star
3. Song of the Freezing Wind
4. Tale of the Endless