Op Angelus Apatrida en Crisix na zijn er maar weinig Spaanse thrashmetalbands bekend in de Lage Landen. Feit is dat de twee voornoemde bands vrij vaak het Iberische schiereiland verlaten om liveshows te brengen over heel Europa en daarbuiten.
Angelus Apatrida had vorig jaar in maart net een Europese tour aangevat samen met Evil Invaders toen de hel losbrak en na een paar shows onderbroken moest worden waardoor iedereen met spoed naar huis moest alvorens de meeste Europese binnengrenzen dicht gingen voor onbepaalde tijd. Angelus Apatrida maakte nuttig gebruik van de vrijgekomen tijd om hun jongste titelloze album af te werken.

Albacete in Castilla – La Mancha is niet enkel gekend voor haar kwalitatieve keukenmessen die er geproduceerd worden (Arcos is een topmerk by the way). Metaal wordt er sinds jaar en dag gesmeed.  In heavymetalmiddens geldt Albacete ook als thuisbasis voor de ongetwijfeld beste thrashmetalband die Spanje de laatste twintig jaar voorgebracht heeft. Het jaar 2021 zou best wel eens een grand cru jaar kunnen zijn voor de Albacetenses Angelus Apatrida die met een stabiele line-up en een gelijknamige langspeler reeds toe zijn aan hun vijfde release bij het Duitse Century Media en is zo één van de weinige Spaanse metalbands die onderdak vond bij een grote internationale label en daar na een decennium nog steeds zit dankzij de kwaliteit die ze leveren met hun eigen sound.

Angelus Apatrida @ Dynamo – Eindhoven – Maart 2020

Cabaret de la Guillotine uit 2018 evenaren wordt geen sinecure en dat weten de broers Izquierdo samen met David Álvarez op gitaar en Víctor Valera aan de drums uiteraard ook wel. Samen hebben ze hiervoor reeds zes albums uitgebracht en de hele wereld afgehaspeld en zijn dan ook gepersuadeerd dat dit werk in de lijn is van opus # 6 of zelf beter.

Deze nieuwe worp klinkt alvast heel fris en modern, geen ouderwetse of old school thrash die tegenwoordig nog steeds veel aanhangers heeft in alle leeftijdscategorieën maar thrash anno MMXXI. Zeer goed ingespeeld zijn op elkaar, luisteren wat andere bands doen, groot en klein, en streven naar perfectie zorgt bij Angelus Apatrida voor topkwaliteit. Hun ethiek en manier van werken is in die twee decennia niet veranderd en heeft ervoor gezorgd dat het viertal telkens hun vorige release overtrof.

Dit zevende album was voorzien om uitgebracht te worden als een ep die al half klaar was maar creatieve sessies bij iedereen thuis zorgden ervoor dat er materiaal genoeg was om met een volwaardige album van formaat voor de dag te komen waarmee ze voor geen enkele internationale thrashband moeten onderdoen en waarmee de band hoopt een resem nieuwe fans binnen te rijven.
Ondanks het succes vond de band zichzelf opnieuw uit en pasten de tuning aan waardoor ze  voor het eerst in twee decennia met een halve toon gezakt zijn wat uiteraard zorgt dat de nieuwe riffs anders gaan klinken.
De muziek is lichtjes aangepast, het handelsmerk kwaliteit is gebleven.

Het album is geïnspireerd op sociale aspecten en uiteraard de tragedie van het afgelopen jaar die niemand onbewogen achterliet. De politiek in Spanje met de onophoudelijke en soms vuile strijd tussen rechts en links leverden al voor de pandemie genoeg inspiratie op voor dit werk.
Racisme, homofobie en fascisme komen aan bod zonder een blad voor de mond te nemen en de mensenrechten aan te kaarten op een plaat die Angelus Apatrida zelf producete en de opnames in handen gaf aan stadsgenoot en vriend van de band, Juanan López, terwijl Amerikaan Chris “Zeuss” Harris voor het eerst zorgde voor de mix en de mastering. Deze laatste is bekend van zijn werk met onder meer Rob Zombie, Queensrÿche, Hatebreed of de laatste van Heathen.

Het album is vanaf vrijdag 5 februari te verkrijgen op onder andere de webshop van Century Media en elke platenboer die zichzelf respecteert. Dit is een voortreffelijke creatie voor pittige riffs en razernij.