Op 9 april ging bij Pelagic Records alle focus naar Norwegian Gothic, de negende worp van de Noorse outfit Årabrot, afkomstig uit Haugesund, die eind januari nog vía dezelfde label de extended play The World Must Be Destroyed uitbracht. Een voorbode voor wie niet kon wachten op deze release.

Årabrot werd in 2001 opgericht door Kjetil “Tall Man” Nernes. Gedurende het twintig jarige bestaan van dit eenmansproject werd samengewerkt met een aantal artiesten waarvan de laatste acht jaar Karin “Dark Diva” Park als een vast lid mag beschouwd worden en zich trouwens de eega mag noemen van Kjetil Nernes.

In die twee decennia reisde Årabrot op donkere muzikale en mysterieuze wegen met als basis diepgewortelde roots uit de late jaren 70, door zowel postpunk, noise, rauwe industrial, doom en sinistere folk te brengen. Dit alles gehuld in een mantel van poëzie, dood en erotiek, tussen gefluister en geschreeuw met het kenmerk van de koude Noorse fjorden.

Het echtpaar woont tegenwoordig samen met hun twee kinderen op het Zweedse platteland in een oude kerk die ze bezitten, waarbij ze rock’n roll belijden als hun religie.

Als we hun sound in een bepaald hokje zouden moeten stoppen, zou het één zijn waarbij we aan duisternis moeten denken, maar een duisternis die profiteert van het beste van alle werelden, erop kauwt, die assimileert en uiteindelijk dichte en sobere landschappen weer uitbrengt. Dit aangevuld met scherpe en vuile gitaren, een decadente en zware ritmische basis, precieze setting voor sinistere, lome en schrille vocals die ons verhalen vertellen over liefde, dood en het meest stinkende van de menselijke ziel.

De stemmen herinneren ons bij momenten aan primitieve bat cave of death rock en het gekreun van Johnny Lydon in de vroege dagen van PIL, beter bekend als Johnny Rotten van Sex Pistols.
Het album steekt van wal met Carnival Of Love, een subtiele uitnodiging met puntige en roestige gitaren die een coven vieren, die vervolgens plaatsmaakt voor misschien wel een van de beste nummers op het album, The Rule Of Silence, met goed uitgekiend gitaarwerk in een sinistere sfeer en een krachtige ritmische basis.
Feel It On met een vrij snel ritme met overbelaste gitaren en keyboards sluit dit eerste blok van drie nummers af.

The Lie, was de inleiding tot Norwegian Gothic, een eerste single die begin 2021 verscheen en een goede introductie was voor alles wat verpakt is in dit nieuwe werk van Årabrot, dat in een groot deel van het percussiewerk links heeft met black, death en doom metal.
The Crows deed me terugdenken aan passages van The Path of Sorrows van Christian Death maar dan met die feeling van een nummer die in een kroeg gebracht wordt en hier dient als voorbode voor Kinks Of The Heart, die een aantal weken terug al uitgebracht werd. Hailstones For Rain verscheen vorige maand en sleurt ons mee naar een fanatieke religieuze viering, waar de hoofdpersonages zichzelf bevrijden van hun demonen en complexen.

The Voice is een andere transitie, die de eerste helft van het album afsluit en ons in staat stelt om het meest sentimentele, deprimerende en diepzinnige nummer van het album te bereiken, Hallucinational, een meesterlijke interpretatie door Karin Park, met orgelakkoorden en zacht gitaar getokkel in een sombere en ijzige sfeer, een song die eind maart ook op video verscheen als preview voor dit album.

(This Is) The Night ​is welgekomen om de geesten wat op te vrolijken, met pure snelheid een uitnodiging om de ledematen los te gooien. Tijdens het daaropvolgende Hard Love krijgen we de protagonisten van Norwegian Gothic in een toevoeging van stemmen over spetterende percussie en snarenwerk terwijl Impact Heavily Onto The Concrete opnieuw een transitie is, deze keer om de luisteraar naar het slot van deze plaat te brengen.

Hounds Of Heaven brengt het stel op het ritme van een krijgsmars met overbelaste gitaren en wanhopige stemmen terwijl Deadlock het stuk is met de grootste aanwezigheid van keyboards en synthesizers, die harmonieus een psychedelische sfeer herbergen, waarin Kjetil Nernes zijn stem onderbrengt, om aan het einde van het nummer een verontrustende extase te bereiken.
Het echte slot komt eraan met The Moon Is Dead op het ritme van sinistere en donkere landschappen gevolgd door een kort laatste nummer met spoken word en regen op de achtergrond, You’re Not That Special. Ik neem aan dat dit niet persoonlijk is.

Norwegian Gothic is een werk van Årabrot die de geschiedenis in zal gaan als een opmerkelijke productie van de hand van de Colombiaan Jaime Gómez Arellano, gekend van onder meer Paradise Lost, Cathedral, Ghost, … Een release waarin het duo alle ervaring heeft vastgelegd die de afgelopen 20 jaar werd opgedaan, waarbij de invloeden ervan, zowel muzikaal als lyrisch, werden benadrukt zonder het geluid en de specifieke stijl te verwaarlozen, die steeds unieker wordt.

Årabrot @ Les Aralunaires – Aarlen

Holguer Román Trujillo
Cusco – Peru