Demenzia Mortis is een belgische black/deathmetalband. Hun eerste volledig album Antikult verscheen onlangs op het nieuwe – eveneens Belgische – label Sound Of Hell.
De band werd in 2014 opgericht, met als leden Asmodeus (bas), Ax Hell (drums), Grabak Hellfire (gitaar) en zanger Naberus. Hun eerste liveoptredens dateren van 2016, vooral in eigen land en in Frankrijk. Het is pas in 2018 dat Memento Mori verscheen, een ep met zeven korte tracks.
Twee jaar na Memento Mori brengt Demenzia Mortis via het Diestse Sound Of Hell hun eerste full album Antikult uit, in een ongewijzigde line-up.
Als inleiding van de plaat koos de band voor een stukje dodenmis: Dies Irae. Prima keuze natuurlijk als je death/black metal speelt. Een amalgaam van oosterse en westerse religieuze geluiden op een bedje van vuur passeren hier de revue. Een into fungeert bij dit soort albums meestal als contraststof voor de effectieve openingstrack. Een mitrailleursalvo en hop: Codex 666 laat meteen horen welk kaliber in de kamer zit: midtempo black metal, old school gebracht. De sound doet ons wat denken aan Watain, oude Behemoth of Dark Funeral. Niks mis mee dus.
De productie is wat mak, al is algemeen geweten dat in blackmetalkringen hier al eens bewust voor wordt gekozen. Of dat hier ook het geval was, laat ik in het midden. Titeltrack Antikult wisselt sfeervolle, ietwat melodische stukken knaldrang-gewijs af met een paar straffe en snelle uppercuts. De band etaleert ook een song in de eigen taal: Triste Paysage heeft Franse teksten. Bijzondere aandacht bij My Blood Runs Black: plots duikt zangeres Anouk Debecq (van de act Bleedskin) op om een paar lijntjes. In het laatste deel van de slottrack valt nog een tweede gastzangers in: Lilith Kumiho. Zij zorgt voor een klein stukje operette als slotakkoord. Als ik een persoonlijke favoriet uit de tracklijst moet halen, valt mijn oog op Dark Resolution (Legion’s March). Dit nummer met stampend tempo en passages die recht uit de Slayer-stal lijken te komen lijkt het meest potentieel te hebben. Pas mal!
Antikult presenteert zich als een gevarieerde blackened deathplaat. Veel grote uitschieters vallen er naar mijn mening niet echt te ontdekken. Daarom overheerst er bij mij een beetje een middelmatig gevoel bij het album. Het is niet allemaal slecht, helemaal niet, maar Antikult mist een beetje echte punchers die tot (h)erkenning zouden kunnen leiden.
- Dies Irae
- Codex 666
- Antikult
- Triste Paysage
- Dark Resolution (Legoin’s March)
- Exaltation of Pain
- Be Your Slave & Be Your Master
- Above and Beyond
- Tranquility and Silence
- My Blood Runs Black
Op de digipack versie van de cd staan ook nog volgende twee bonus tracks van Demenzia Mortis‘ debuut-ep:
- Blood Ritual
- Memento Mori
0 reacties