Onze milieubewuste zuiderburen uit Ondres nabij Bayonne vieren dit jaar hun 20^ste verjaardag onder de naam Gojira (25^ste als je hun eerste vijf jaar als Godzilla meerekent) en doen dat met hetzelfde vierkoppige gezelschap als op dag één en een vooral een zevende album, Fortitude, de opvolger van Magma die inmiddels al vijf jaar oud is. L’Enfant Sauvage en From Mars To Sirius waren mijlpalen in het bestaan van de groep, Magma zorgde voor de bevestiging, ondanks het een heel persoonlijke plaat is, samen met de sterke liveshows die de jongens uit de Landes (40) steevast brengen. Fortitude breit ongetwijfeld een verlengstuk aan de successtory van Gojira.

Gojira is niet enkel een hype in l’hexagone maar ook ver daarbuiten dankzij de mix van groove en progressieve metal met vaak onderwerpen rond het milieu of beter hoe de mens het naar de kloten helpt. Dat is bij Fortitude niet anders. Politieke thema’s komen ook aan bod.

Joe Duplantier – Gojira @ Graspop Metal Meeting 2019

Op Born For One Thing komt ons bestaan aan bod of meer bepaald het hiernamaals, een nummer dat op muzikaal gebied ontegensprekelijk de stempel Gojira draagt en eigenlijk een verlengstuk kan zijn op Magma vermits deze handelde over het omgaan met de dood nadat de broers Duplantier hun moeder een jaar voor de release verloren hadden.
Born For One Thing was ook de eerste video van Fortitude die de Fransen op de wereld loslieten na een lange stilte, een video die gedeeltelijk in België opgenomen werd met landgenoten die de beeldband realiseerden waaronder Charles De Meyer en Maximiliaan Dierickx.

Als Sepultura-fans is Amazonia geïnspireerd op wat de broers Cavalera ooit brachten, minder thrashy maar een stuk groovier. Er is niet enkel een link met de band maar ook met de bevolkingsgroepen uit het Amazonewoud die er met Bolsonaro niet beter aan toe zijn, onder andere door de nog massalere ontbossing die terug sterk aan de gang gebracht werd na de verkiezing van de huidige Braziliaanse oetlul, sorry president. Amazonia werd niet enkel met klassieke rockinstrumenten opgenomen maar ook met traditionele instrumenten die Joe Duplantier bezit om onder andere het terugkerend geluid te creëren.
Elke cent die Amazonia opbrengt zou naar Brazilië moeten gaan en meer bepaald naar de inheemse bevolkingsgroepen via The Articulation of Indigenous Peoples of Brazil (APIB). Check zeker de video van dit lekker en milieubewust stuk die gedraaid werd door dezelfde landgenoten als voor Born For One Thing.

Wat verderop is New Found een track over nieuwe wendingen in het leven zoals bijvoorbeeld vader/moeder worden. Halfweg de schijf krijgt de luisteraar het korte Fortitude dat nogal tribaal is maar ook geassocieerd kan worden met muziek uit de sixties en tevens een hedendaagse sound heeft die bijna stoner zou kunnen zijn, een rustpunt, een intermezzo, een probeersel, geeft zelf het kind een naam.

Meteen erna komt The Chant dat op zich een mantra is die recht uit het hart van de zanger/gitarist komt, geïnfluenceerd door de inheemse volkeren wiens bestaan bedreigd wordt door politici die niet verder denken dan hun neus lang is.
Naar het einde toe krijgen we met Sphinx terug stevigheid of misschien beter gezegd een terugkeer naar de roots van de Fransen met een boodschap over de Egyptische sfinx die merkt hoe de beschaving stilaan maar zeker kopje onder gaat. Om bijna af te sluiten krijgen we nog een protestsong in de vorm van Into The Sorm, een politieke protestsong zoals chansonniers die al brachten voor mei ’68 maar dan in een metalkleedje gestoken.

Mario Duplantier @ Resurrection Fest – Galicië – Spanje (Foto genomen in opdracht van La Heavy Magazine – Spanje)

Houd je van een stevige portie groove metal met een flinke scheut progressieve metal dan moet je ongetwijfeld Fortitude aanschaffen. Onafhankelijke vinylwinkels bieden die aan in een speciale “Black Ice”-uitvoering althans bij Music Mania in Gent waar ik de plaat kocht vermits Amped-Up geen contact heeft met Roadrunner Records en deze ook niet antwoorden op mails.