Proggy, modern en female fronted zijn drie begrippen die de Australiërs van Acolyte perfect omschrijven. Voeg daar techniciteit van de instrumentalisten en de orkestrale vocals van Morgan-Leigh Brown aan toe en je komt uit op Entropy, hun tweede worp die wel eens de definitieve doorbraak kunnen zijn voor de Aussies uit Melbourne.

Een uur lang neemt het kwintet uit Down Under je mee op sleeptouw in hun eigen theatrale stijl die bijwijlen progressieve rock is en op andere momenten progressieve metal maar of het nu metal of rock is, de kwaliteit is immer aanwezig. Een topplaat.

Acolyte lastte in 2018 verplicht een pauze in hun bestaan door gezondheidsproblemen van hun frontwoman die leed aan chronische vermoeidheid wat zorgde dat de Melburnians gedurende twee jaar van de radar verdwenen waren tot ze plots vorige zomer op de proppen kwamen met Brandon Valentine als hun nieuwe gitarist en meteen ook een nieuwe single wereldkundig maakten, No Time To Die, een cover van Billie Eilish en Hans Zimmer.

In het verleden mocht Acolyte op tournee met Leprous, Twelve Foot Ninja, Voyager of een aantal andere Aussie prog bands en werden genomineerd voor verschillende muziekprijzen in Australië waarvan ze er ook een aantal wonnen tot plots de pauzeknop ingedrukt werd voor onbepaalde tijd. Tijdens die tweejarige onderbreking heeft de band achter de schermen een nieuw muzikaal geluid en een collectieve visie verkend. Een lange verplichte break die de band deugd gedaan heet, het bewijs is Entropy.

Entropy is een conceptueel album dat de vroege stadia van verlies onderzoekt en gepresenteerd is als dagboekaantekeningen. “Hoewel de liedjes tekstueel op mij persoonlijk betrekking hebben, heb ik geprobeerd die ideeën uit te breiden en mijn gedachten te vereenvoudigen om de liedjes en onderwerpen voor de luisteraar meer algemeen bekend te laten aanvoelen” dixit Morgan-Leigh Brown. “Hopelijk vindt iedereen die het verlies heeft meegemaakt van iets / iemand van wie ze houden, of zelfs een deel van zichzelf, een toevluchtsoord en een gevoel van bevrijding van dit muzikale avontuur. Deze plaat is erg donker, eenzaam en koud in zijn toon en houding.”

Maart 2021 was wanneer Acolypte terug verscheen met een eigen nummer, Clarity, waar gitarist Ben Rechter van Circles zijn vocale medewerking verleende en handelt over rouw en bedroefdheid met de moraal onder nul. Clarity is tevens de hoofdsingle van Entropy.  De video werd geregisseerd door Adrian Goleby, gitarist van Calligula’s Horse.
Een tweede single met de buitenaardse stem van Morgan-Leigh Brown verscheen vorige maand, Resentment. Het nummer is een knipoog naar de jaren ’70 maar met een hedendaagse prog metal toets en klinkt zowel nostalgisch als fris, het is dan ook zo dat de band anno 2021 zich profileert.

Acolyte’s verbluffende tweede plaat werd geproducet door de bekroonde producenten Prasheen Naran en Forrester Savell, bekend van onder andere Karnivool en Dead Letter Circus. Geleid door de visioenen van Acolyte zangeres Morgan-Leigh Brown, produceerde de geprezen schilderes Liz Gridley de originele olieverfschilderij die als cover dient voor Entropy.