For fans of Tool, Meshuggah, Devin Townsend, … stond er bij de beschrijving van de promo van Before & Apace’s The Denisovan. Genoeg om deze binnen te rijven.
The Denisovan is de eersteling van het eenmansproject van de Canadees Devin Martyniuk uit Saskatoon in Saskatchewan, een erg bosrijke provincie die 21 keer zo groot is als België en niet eens 10 % van de bevolking uit ons koninkrijk telt.

Het album telt vier nummers, pardon vier sterke nummers, en is goed voor dik 52’ progressieve rock en metal ontsprongen aan de geest van de Saskatchewanian die me op bepaalde momenten deed denken aan de Texaanse art rockers … And You Will Know Us by the Trail of Dead.

Devin Martyniuk nam op zijn eerste release voornamelijk het gitaarwerk voor zijn rekening naast wat backing vocals en werd voor de opnames bijgestaan door een trio aanvullende muzikanten (Kaylon Disiewich op basgitaar, Bryce Holcom op gitaar en zang – hij schreef ook alle vocals – en Arlan Kopp als drummer en percussionist). Wat op 11 mei verscheen vindt zijn oorsprong medio het eerste decennium van het huidige millennium, dik vijftien jaar terug wanneer de protagonist van Before & Apace bij een aantal bands actief was die uiteenlopende stijlen brachten. Met de verloop van de jaren kreeg het project meer en meer vorm en mocht de band zelf het voorprogramma verzorgen in eigen provincie voor de bekendere naamgenoot van het hoofdpersonage van Before & Apace, niemand minder dan Devin Townsend.

The Denisovan is eigenlijk een verzameling openbaringen die het wereldbeeld hebben veranderd van Devin Martyniuk die op muziek gezet werden, een mix van gevoelens en gedachten.

Het eerste nummer Zeno is eigenlijk ontstaan in het brein van de eerste bassist van het project, Jesse Selkirk, die de eerste riffs creëerde waarna Martyniuk en Bryce Holcomb het verder afwerkte en draait rond het paradox Achilles en de schildpad van de Griekse grondlegger van de onderzoeksmethode, Zeno van Elea.
Limbics, track #2, is volgens Devin Martyniuk het meest toegankelijke werk van thematisch opzicht en draait rond de delen van het brein die emoties sturen.

Het derde stuk, Ontogeny, verwijst naar het onderzoek dat mensen en onze onderlinge verbinding met onze wereld kunnen worden gereduceerd tot micro kosmische patronen terwijl het slot van The Denisovan goed is voor haast twintig minuten sterke prog. Simultanagnosia gaat over een neurologische ziekte die wordt gekenmerkt door het onvermogen om elementen als componenten van een geheel waar te nemen en is een toespeling op een virulente onbalans in het leven. Het sluitstuk is geïnspireerd door de orkestervaringen van Devin Martyniuk.

Mag het wat complex zijn voor je? Met The Denisovan kun je de bal zeker niet misslaan en door het album aan te schaffen steun je een muzikant die alles in eigen beheer uitbracht.