Dat VOLA een topband is wisten alle moderne prog metalliefhebbers al langer. Met hun derde langspeler, Witness, bewijzen de Denen al het goede dat in het verleden over hen verteld werd. Bevestigen na Inmazes was geen sinecure en toch deed Applause of a Distant Crowd het met de vingers in de neus. De bloeddorstige critici zaten met geslepen pen te wachten op Witness, helaas voor hen zullen ze niet anders kunnen dan lovend schrijven over hun opus #3 die opnieuw een schot in de roos is en de productie naar een ander level brengt.
VOLA’s derde release die opnieuw geproducet werd door zanger en gitarist Asger Mygind begint van meet af aan heel sterk met Straight Lines met een uitmuntende industriële en bijwijlen atmosferische sound die de luisteraar meteen omarmt. De VOLA-fan is meteen tevreden en, toegegeven, ik beschouw me al een jaar of zes fan van de Deense prog band, de vlam sloeg meteen over toen ik me informeerde over die band uit Kopenhagen die eerder in 2015 haar eerste album uitbracht, Inmazes. Een topplaat. Moest ik die nu reviewen dan zou ik die 9,5/10 geven. Straight Lines is even complex als hun vorige topnummers en even melodisch, een nummer die emoties losmaakt, de perfectie benaderend naar mijn bescheiden mening.
#2 krijgt met dezelfde industriële proggy en catchy klanken, frisse hedendaagse muziek waarin de ritmesectie alle aandacht krijgt die ze verdient. 24 Light-Years neemt wat gas terug maar is ongetwijfeld gebrandmerkt met de stijl van het kwartet en vertelt het verhaal van iemand die op zoek is naar een verdwenen geliefde.
Dat VOLA niets uit de weg gaat en haar eigen weg uitstippelt wordt bewezen met These Black Claws dat kant A van de vinylplaat afsluit. Een samenwerking met de Amerikaanse rapper Shahmen. Pop is nooit ver weg bij VOLA, andere muziekgenres evenmin maar rap hadden we tot op heden nog niet gehad waarmee de vier protagonisten staven muziek te maken voor mensen zonder oogkleppen. Een lekkere duistere combinatie die handelt over verslaving.
De video die bij het nummer hoort, werd op verschillende plaatsen in Scandinavië opgenomen vermits de COVID-maatregelen die bij de opnames van toepassing waren het niet toelieten te reizen tussen de verschillenden landen.
De B-kant wordt aangevat met Freak, één van de rustigste tracks van deze worp die gevolgd wordt door Napalm waarin de keyboards een voortrekkersrol krijgen. Naar het einde van Witness toe krijgen we weer zwaardere klanken, zeker bij Stone Leader Falling Down en zelf een aantal korte keelklanken. Hier wordt het thema pesten aangekaart.
Wat stelt de cover eigenlijk voor? Het kan een close-up tekening zijn van de kern van een bloem maar als ik afga van de videoclip rond Straight Lines zou ik eerder denken dat het een ingezoomd beeld is van de iris van een oog. Zoals eerder gemeld werd de plaat geproducet door Asger Mygind terwijl de mastering en mix verzorgd werden door Jacob Hansen gekend van onder andere Volbeat en The Black Dahlia Murder.
VOLA is naar mijn bescheiden mening de meest onderschatte moderne metalband van het afgelopen decennium. Ken je VOLA nog niet gun ze dan minstens een luisterbeurt. En vervolgens een tweede.
Als de vonk tegen dan nog niet overgeslagen is raad ik Testament of Megadeth aan.
Geen enkele andere band klinkt als VOLA en de band biedt een antwoord op Stijn Meuris’s vraagstuk Wat is kunst? VOLA it is Stijn. Weer een topplaat van de Denen met Zweedse drummer.
0 reacties