Marco Campitelli, geboren en getogen in Lanciano aan de zuidelijke Adriatische kust van Italië, richtte begin 2010 Oslo Tapes op nadat hij diep onder de indruk was geraakt van een reis naar de Noorse hoofdstad. Onder invloed van deze verliefdheid componeerde en produceerde hij binnen een week in 2013 Oslo Tapes eerste plaat OT. Ondersteund door vriend Amaury Cambuzat (faUSt / Ulan Bator), werd Campitellis eerste poging om de mystieke sfeer van Noorwegen te vangen uitgebracht. In 2015 werd hij vergezeld door Mauro Spada en Federico Sergente (Zippo) en samen namen ze Oslo Tapes‘ tweede album Tango Kalashnikov op.
ØR is een meer gezamenlijke inspanning voor Oslo Tapes dan de eerste twee platen. Naast Campitelli werd het album gecoproduceerd door Amaury Cambuzat (Ulan Bator) en James Aparicio (house ingenieur voor Mute Records en mixing en mastering ingenieur voor Depeche Mode, Mogwai, Nick Cave). Tijdens de productie raakte Campitelli bevriend met Emil Nikolaisen van Serena Maneesh die hem “door de Noorse verbeelding” leidde. Als gevolg hiervan is de titel van de plaat ook te danken aan Nikolaisen.
ØR – Noors voor “duizelig, verwarrend” – is het derde album van het Italiaanse avant-rocktrio Oslo Tapes, en het album doet wat het woord belooft: een duizelingwekkende rit door een koortsachtig droomlandschap van denkbeeldige Noorse hooglanden. Hypnotische baslijnen, repetitieve drumpatronen, new wave-synths en psychedelische gitaartexturen die de volledige breedte van de stereoruimte bedekken, allemaal naadloos verweven in een somber Kraut-tapijt dat verfrissend klinkt.
Tijdens deze reis, die acht nummers beslaat, construeert Oslo Tapes, aangevuld met Mauro Spada (bas) en Davide Di Virgilio (drums en percussie), een dichte en altijd zo donkere sfeer die boeiend, broeiend en fantasierijk is. Opener Space Is The Place voelt een beetje 80 new wave aan doorspekt met wat psychedelische elementen en hypnotiserende effecten. Zenith (de single die het album voorafging) doet je in een trip over de Noorse hoogvlakten belanden Kosmik Feels geeft je inderdaad ook het gevoel dat je ergens in de ruimte zweeft met niets om je geen.
Bodø Dakar is misschien wel het raarste nummer op deze plaat met zijn tamtams en zweverige gezang doet dit helemaal niets Noors aan, maar zou je eerder aan Afrika doen denken. Cosmonaut heeft een beetje dezelfde opbouw als Zenith en is een verderzetting van het verhaal, of de trip, die bij dat nummer vertelt wordt. Norwegian Dream en het daaropvolgend Exotic Dream hebben hetzelfde hallucinerend effect. Opmerkelijk is het laatste nummer op ØR, Obsession Is The Mother Of All. De track waar de meeste beweging in zit en die bij momenten zelfs een beetje naar de industrial neigt, bijgestaan door synths en new wave-invloeden.
Er is een gevoel van eenzaamheid in de composities van Oslo Tapes waardoor het gemakkelijk is om ze voor te stellen als interstellaire jamsessies tussen kosmonauten, elk in hun eigen geïsoleerde ruimtecapsule. Elk nummer van ØR brengt nieuwe ontdekkingen Soms is het een geluid dat we eerder niet opmerkten, soms een kleine verandering in de drumgroove, soms gewoon een stukje van de songtekst, dat door onze mentale ruimte dwaalt. Van de duizelingwekkende hoogten van de Noorse toppen tot de eenzame laaglanden, van de kou van de winterse fjorden tot de licht overstroomde zomernacht
Tracklist
- Space Is The Place
- Zenith
- Kosmik Feels
- Bodø Dakar
- Cosmonaut
- Norwegian Dream
- Exotic Dream
- Obsession Is The Mother Of All
0 reacties