Bordeaux levert niet enkel voortreffelijke wijnen maar ook de instrumentale post-metalband Year of No Light die dit jaar haar twintigste verjaardag viert met een nieuw album, Consolamentum, maar voor de gelegenheid ook op de proppen komt met een houten box met niet minder dan 12 vinylplaten, Mnemophobia, met daarin hun vijf studioalbums die ze tot op heden uitgebracht hebben, aangevuld met uiteenlopende split ep’s en hun samenwerking met onze landgenoot, componist Dirk Serries uit Antwerpen.
Year Of No Light is geëvolueerd van een psychedelische sludgeband met zanger naar een zeskoppige instrumentale doomy post-metalband die het vandaag is met nummers die vaak de tien minuten overschrijden en dat is niet anders op Consolamentum. Twee drummers, drie gitaristen en bassist zijn de basis van het hedendaagse YONL die reeds dertien jaar over een stabiele bezetting beschikt.
De Fransen hebben sinds het ontstaan van de band een zekere obsessie voor de val van de mensheid en redding ervan door duisternis. De titel Consolamentum beschrijft het sacrament, het inwijdingsritueel van de Katharische Kerk, dat bloeide in Zuid-Europa tussen de 12de en de 14de eeuw, een ritueel dat eeuwige soberheid en onderdompeling in de Heilige Geest bracht.
“Er loopt een rode draad door al onze albums”, zegt de band, “een verkenning van de gevoelige wereld die gehoorzaamt aan een bepaalde telos, eerst gefantaseerd (Nord) en weergalmd (Ausserwelt), dan gedeclameerd als een waarschuwing (Tocsin). Hoe dieper we graven, hoe meer de motieven die we moeten onthullen aan ons verschijnen. Ja, het is een beetje gnostisch. Dit album wordt aangeroepen na Tocsin, het is de openbaring van de val”.
Year Of No Light is een gezelschap die veel aandacht besteedt aan zijn visuele representatie, zowel op de release als tijdens de liveshows. De band stond onder meer al meermaals op de podia van het befaamde Roadburn.
Daarachter schuilt een daadwerkelijke interesse voor historische cinema wat ertoe geleid heeft dat het sextet een wonderbaarlijke soundtrack heeft gecomponeerd voor de Duitse griezelfilm Vampyr uit 1932 van de Deen Carl Theodor Dreyer en dat nog eens herhaalden voor de Franse etnologische docu Les Maîtres Fous uit 1955 terwijl meer recentelijk Désolation gebruikt werd in de prent Jessica Forever.
“We wilden dat dit album zo organisch en analoog mogelijk zou klinken”, aldus de band. “Alle nummers zijn live opgenomen. We wilden een productie hebben met een unieke persoonlijkheid.” De duistere kant van Tocsin gaat op Consolamentum gewoon verder.
Deze vijf nieuwe tracks zijn zonder twijfel iets die je moet beluisteren vanuit je sofa bij een goed boek of een lekker glas geestrijke drank om rustig de muziek te absorberen en na een aantal luisterbeurten vast te stellen dat dit één van de betere sludge en post-metalalbums zijn die het eerste deel van 2021 verschenen. Ben je fan van Neurosis, Cult of Luna of ISIS dan is dit ongetwijfeld spek voor je bek.
0 reacties