Galvanizer - Prying Sight Of Imperception

Label: Everlasting Spew Records

Ashley Bickx

Met Sanguine Vigil tekende het Finse Galvanizer meteen voor een van de beste debuutplaten van het jaar 2018. De lompe, zompige deathgrind boordevol crust en andere vuiligheid sloeg werkelijk in als een bom en deed de underground, zij het op een bescheiden wijze, daveren op haar grondvesten. In plaats van anderhalf jaar later voor de dag te komen met ep of een of andere live registratie houden deze Finnen het hoofd meer dan koel en beperken ze zich tot de essentie van hun bestaan, namelijk het produceren – of uitbraken zo u wil – van een portie brutaal geweld. Op 30 juli langstleden kroop de langverwachte opvolger Prying Sight Of Imperception uit de spreekwoordelijke baarmoeder. Everlasting Spew Records voorzag her en der het nodige duw en trekwerk.

Tijdens de review van Sanguine Vigil merkte ondergetekende reeds op dat Galvanizer te bestempelen valt als een oldschool (death)metalband, die het daadwerkelijk louter en alleen van de muziek moet hebben. Een knap artwork, laat staan videoclips, zijn namelijk niet aan deze heren besteed. Het is de muziek die voor zich moet spreken, of in het geval van Galvanizer de muziek die voor zich moet ‘rochelen’.

Meteen na de allereerste luisterbeurt voelt deze opvolger aan als thuis komen. Galvanizer heeft amper aan haar muzikale formule gesleuteld, maar slaagt er toch maar weer in om verdomd fris voor de dag te komen. Brutale deathgrind gecombineerd met de nodige dosis crust en D-Beat vormen nog steeds het hoofdmenu, maar dan wel een hoofdmenu dat voldoende variatie aan de dag weet te leggen. De gitaarriffs zijn wederom heerlijk zagend, doch frivool te noemen. Qua baslijnen en drumpartijen valt er tevens voldoende te smikkelen en te smakkelen. Mochten we hier spreken van een culinaire recensie zouden er wel enkele koksmutsen en sterren uitgedeeld mogen worden.

Wat eveneens bij het oude gebleven is, is de doodsrochel van frontman en tevens gitarist Alekse Vähämäki, die zowel voldoende diepgang bezit, maar toch steeds zeer goed verstaanbaar blijft. De bestiale uithalen op tijd en stond zorgen ervoor dat deze Prying Sight Of Imperception ook op vocaal gebied meer dan de moeite waard is en zeker niet verwordt tot een onverstaanbaar geheel.

Een andere certitude is dan weer het artwork dat in tegenstelling tot de muziek nog steeds weinig om het lijf heeft. Zelfs na het samenknijpen van de ogen, waarbij de hoes op enkele centimeters van de pupillen gehouden wordt, kunnen we ons nog steeds de vraag stellen wat er nu eigenlijk te zien valt. Anderzijds is deze hoes wel zeer old school te noemen en sluit deze hoes naadloos aan bij diens voorganger Sanguine Vigil.

Ondanks een wederom vrij beperkte speelduur van een half uur weet Galvanizer met deze opvolger alle positieve aspecten van het debuut te bevestigen en zelfs te overtreffen. De lat werd en wordt hier wel degelijk enkele centimeters hoger gelegd. De muziek primeert overduidelijk bij deze Finnen en dat kunnen we alleen maar toejuichen, want Galvanizer weet maar al te goed hoe ze een portie allerverterende old school deathgrind / crust / D-Beat moeten produceren. Verplichte aanschaf voor iedere zichzelf respecterende extreme metalliefhebber!

Tracklist: