2020 kondigde zich aan als het jaar waarin Lorna Shore een internationale doorbraak zou weten te forceren met de aankomende release van de plaat Immortal via labelgigant Century Media Records. Jammer genoeg spelen vele bands de dag van vandaag bij de minste geruchten al eens graag – al dan niet terecht – een potje paniekvoetbal, waardoor brulboei CJ McCreery enkele weken voor de release zonder ‘boe of ba’ de deur gewezen werd. Desondanks zag Immortal het levenslicht op de initieel geplande releasedatum, waarna deze plaat – zoals te verwachten viel – werd overladen met lof. Een of ander virus gooide vervolgens roet in het eten, waardoor we ondertussen reeds anderhalf jaar verder zijn. Lorna Shore zat evenwel niet stil, haalde met ene Will Ramos een nieuwe frontman in huis en trakteerde op vrijdag de dertiende (13 juli) haar fans op een nieuwe EP, genaamd … And I Return To Nothingness.

Met Immortal wist Lorna Shore zich in een vloeiende beweging te katapulteren naar de top van de zwartgebakerde deathcore, een subgenre dat door middel van wereldacts als Fit For An Autopsy en Shadow Of Intent aan een zeer steile opmars bezig is. Enkel live is het vooralsnog wachten op de definitieve bevestiging, maar geen kat die er aan twijfelt dat Lorna Shore ook live de nodige gensters zal weten te slaan. U hoort het: de verwachtingen liggen hoog, zeer hoog.

Maar zoals reeds werd aangehaald was er aldus eerst de ’transfer’ van CJ McCreery die vervangen werd door ene Will Ramos. Een wijziging die mij persoonlijk opzadelde met de nodige scepsis, want CJ was en blijft een absolute geweldenaar eerste klasse. Het vinden van een waardige vervanger leek aanvankelijk dan ook een nagenoeg onmogelijke opgave.

Voormelde scepsis verdwenen bij het beluisteren van deze EP echter als sneeuw voor de zon. Wie dacht dat bij voorganger Immortal moeilijk nog extremer kon is er aan voor de moeite. Wat Will Ramos laat horen, tart namelijk alle verbeelding, en wel in de positieve zin. Wat ons betreft althans, want ik kan mij voorstellen dat bij pakweg 98% van de bevolking deze nog steeds jonge snaak bestempeld zal worden als een kind van ‘Satan’ himself. Luister maar eens naar het reeds als single uitgebrachte To The Hellfire, waarbij voornamelijk de laatste 60 seconden de muziekindustrie met enige zin voor overdrijving reeds heeft doen daveren op haar grondvesten.

… And I Return To Nothingness is dan ook een EP die werkelijk smaakt naar meer en die je als luisteraar direct de replay button laat indrukken. De kracht van Lorna Shore zit hem nog steeds in de hondsbrutale blackened deathcore, waarbij orgelornamenten en andere licht symfonische toetsen nooit veraf zijn. De mix zorgt voor die extra punch, waardoor onder meer de drums de perfect getimede en doelbewuste breakdowns doen aanvoelen als ware mokerslagen. Desalniettemin blijft er plaats voor de nodige melodie, waardoor de nummers een specifiek epische weerklank meekrijgen. Hetgeen deze heren opnieuw op instrumentaal niveau laten horen, is werkelijk verbluffend en zal menig monden daadwerkelijk doen open vallen.

… And I Return To Nothingness is bijgevolg ijzersterk kleinood, waarmee Lorna Shore bewijst nog steeds springlevend te zijn, en waarbij de band tevens duidelijk maakt klaar te zijn om die internationale doorbraak daadwerkelijk te gaan forceren. De honger is duidelijk groot. Laat diezelfde honger net eveneens aanwezig zijn bij het metalminnend publiek en U begrijpt dat 2021, en zeker 2022 wel eens het jaar van Lorna Shore zal kunnen worden. Uitermate warm aanbevolen voor iedere liefhebber van het extreme werk.

Tracklist:

1. To The Hellfire
2. Of The Abyss
3. … And I Return To Nothingness