Naast een hele hoop optredens stonden er deze editie van Alcatraz 2021 ook weer steevast enkele interviews op de planning. Een leuke afwisseling tussen het vele live geweld door, waarbij je als journalist even de tijd krijgt om de trommelvliezen wat te laten rusten. Het vinden van het artiestengebouw bleek niet meteen een sinecure te vormen. Gelukkig bleek iedereen van de crew ontzettend behulpzaam te zijn, waarna we toch nog op tijd werden opgewacht door het persagentschap. om iets na 14u00 op de vrijdag de dertiende was het tijd om het Brusselse Black Mirrors eens aan een stevig kruisverhoor te onderwerpen. Het relaas van een aangename babbel lees je hier.
AU: Goeiemiddag Marcella en Pierre. We vliegen meteen maar met de deur in huis: hoe was het om als eerste band de Swamp Stage te mogen openen?
BM (Marcella): het was ongelofelijk cool! Er was, ondanks het vroege uur, reeds zeer veel volk aanwezig en de respons heeft ons echt verrast. Het was enorm leuk om na zo een lange periode opnieuw live muziek te kunnen spelen en als je dan zo ontvangen wordt door het publiek, is dit enorm fijn!
AU: Zijn jullie zelf tevreden over jullie eigen performance van zonet?
BM (Pierre): we zijn zeker tevreden. We hebben zeer lang niet kunnen en mogen spelen, waardoor we toch opnieuw in ons ritme moesten komen. We hebben ons zeer goed moeten voorbereiden, maar we weten dat we nog wel wat shows nodig gaan hebben om opnieuw op ons zelfde niveau van voor de pandemie te geraken. Zeker omdat we vlak voor de lockdown, op het ogenblik dat alles op slot ging, we net een stuk of 200 shows gespeeld hadden gedurende het anderhalf jaar voordien.
AU: hoe hebben jullie het voorbije anderhalf jaar overleefd?
BM (Marcella): op zich viel het al bij al nog mee. We hebben uitgebreid de tijd genomen om nieuwe muziek te compeneren, waardoor we ondertussen ook een nieuw album hebben kunnen schrijven en afwerken. We hebben zeker en vast de verplicht vrijgekomen tijd niet verspilt en hebben getracht er het beste van te maken. Het was in zekere zin ook wel aangenaam, omdat we eens niet moesten bezig zijn met het toeren en het live spelen, en we ons alle tijd en ruimte konden permitteren om een nieuwe plaat te maken.
BM (Pierre): het was toch ook wel vreemd. Vele bands hebben een zekere routine: ze maken een album, gaan op tournee, nemen even rust en beginnen vervolgens aan een nieuwe plaat. Voor een band als Black Mirrors lopen al deze stappen flink door elkaar, waardoor we voortdurend met allerlei zaken tegelijkertijd bezig zijn. Dit is soms moeilijk, maar om eerlijk te zijn houden we ook wel van die werkwijze. Al moeten we ook wel stellen dat de rustigere periode tijdens de lockdown ons wel deugd gedaan heeft om de batterijen wat op te laden.
AU: kunnen jullie iets meer kwijt omtrent het nieuwe album?
BM (Marcella): zeker en vast! Door de vrijgekomen extra tijd, was het mogelijk om dieper in onze eigen invloeden te graven en hebben we ons minder de vraag gesteld of een nieuw nummer of een bepaalde invalshoek goed ontvangen zou worden door het publiek. Hierdoor heeft de nieuwe plaat zeer grote jaren ’90 sound meegekregen, is er iets minder sprake van stoner en ligt de nadruk meer op grunge dan vroeger het geval was.
BM (Pierre): we hebben voor deze plaat ook samengewerk met Alain Johaness, een gekende producer die reeds samengewerkt heeft met onder andere Queens Of The Stone Age. De samenwerking verliep wel noodgedwongen van op afstand, maar het was enorm fijn om met hem samen te werken.
BM (Marcella): enorm fijn. Hij is echt een genie, zowel muzikaal als op menselijk vlak. Hij is zeer bescheiden en wenst al zijn ervaringen met ons te delen. Hij heeft ons enorm geholpen met al zijn tips en tricks.
AU: wanneer zal het nieuwe album vermoedelijk het levenslicht zien?
BM (Marcella): Op dit moment is er nog niet direct een concrete datum geprikt, maar vermoedelijk zal het begin 2022 worden.
AU: Zit er trouwens een specifieke betekenis achter de naam ‘Black Mirrors’?
BM (Pierre): op het moment dat de band werd opgericht, waren we allemaal in de ban van de serie Black Mirror. Een serie over de toekomst, maar dan wel een toekomst die toch zeer dichtbij is. Op het moment dat we deze serie aan het bekijken waren, was de serie zelf al enkele jaren uit en bepaalde zaken die werden voorspeld, waren ondertussen ook al werkelijkheid geworden. Dat heeft ons toch wel geraakt op een zekere manier, waardoor we de serie Black Mirror toch wel een kleine eer wouden bewijzen door ons band er naar te vernoemen.
BM (Marcella): we zijn bovendien ook niet echt into smartphones etc om eerlijk te zijn…
BM (Pierre): neen, hetgeen de zaken er soms niet eenvoudiger op maakt, want als band wordt je in zekere zin verwacht om de fans te onderhouden op social media met foto’s en videos. We trachten de sociale media zo veel als mogelijk te vermijden, maar toch moeten we in zekere zin gebruik maken van de diverse sociale media. Geen eenvoudige situatie, maar we maken er het beste van.
AU: hoe zouden jullie de muziekscene in Brussel omschrijven? Is er een verschil met de scene in Vlaanderen of Wallonië?
BM (Marcella): een goeie vraag…
BM (Pierre): … naar mijn bescheiden mening is er een meer progressieve scene in Vlaanderen. Er wordt meer geëxperimenteerd, waardoor het allemaal zeer interessant wordt. Aangezien we zo veel getourd hebben in het buitenland, is het echter niet eenvoudig om de Vlaamse scene te vergelijken met bijvoorbeeld de Brusselse of de Waalse, net om reden dat we de laatste jaren zo weinig in deze regio’s gespeeld hebben. Zes à zeven jaar geleden lagen de kaarten natuurlijk anders, maar de laatste jaren speelden we voornamelijk in alle landen van Europa.
BM (Marcella): wat mij opvalt, is dat in Wallonië weinig bands geneigd zijn om op internationale tournee te gaan…
BM (Pierre): dat klopt inderdaad wel en ergens kan ik daar wel in komen. Het touren is zeker geen eenvoudige opgave. Het is zwaar zowel op fysiek als op emotioneel vlak. Voor ons is echter een pak eenvoudiger om de simpele reden dat wij (Marcella en Pierre) een koppel zijn. Wanneer we op tournee gaan, zijn we voor maanden samen, dus dan is het net aangenaam. We merken wel dat de overige bandleden het zeker na een show wat lastiger hebben, want op dat moment wordt er contact opgenomen met het thuisfront.
AU: Jullie haalden het zelf al aan dat het nieuwe album meer rock en grunge geworden is en minder stoner. Is er hier een specifiek reden voor? En wat zijn doorheen de geschiedenis van de band de voornaamste invloeden geweest?
BM (Pierre): In het verleden stond voornamelijk stoner centraal en dan voornamelijk bands als Queen Of The Stone Age, maar ook zeker en vast de seventies met gitaristen als Jimi Hendrix. De dag vandaag zijn de eighties toch prominenter op het voorplan verschenen en zeker ook de grungescene met bands als Alice In Chains, Nirvana. In Utero, het laatste album van Nirvana, is voor mij persoonlijk een van de beste albums ooit gemaakt. De productie is simpel, maar zeer rauw en eerlijk.
BM (Marcella): wanneer we begonnen met het spelen van muziek stond Nirvana echt wel centraal, evenals Alice In Chains en Soundgarden. Toen ik acht jaar oud was, was ik reeds volop aan het meeneuriën met songs van Nirvana. Natuurlijk kunnen we ook The Doors en Janis Joplin niet vergeten.
AU: gaan jullie nog andere bands aanschouwen vandaag?
BM (Marcella): Ik wou ontzettend graag The Vintage Caravan en Brutus gaan bekijken, maar daar heeft dit interview een stokje voor gestoken (hilariteit). We zijn evenwel ontzettend blij dat er zoveel interesse is voor Black Mirrors. Dit hadden we echt niet verwacht, dus stellen we met plezier een optreden van The Vintage Caravan of Brutus uit naar een later tijdstip. en Brutus gaan we toch kijken in de AB ergens in november.
BM (Pierre): voor het overige zijn we niet echt vertrouwd met alle andere bands die vandaag zullen aantreden, dus het zal wat ontdekken worden.
AU: hartelijk dank voor jullie tijd. Het was mij een waar genoegen om jullie te mogen interviewen. Ik wens jullie het allerbeste toe voor de toekomst, een toekomst, waarbij hopelijk live muziek opnieuw centraal zal kunnen staan!
0 reacties