Venues - Solace

Label: Arising Empire

Ashley Bickx

Mijn eerste kennismaking met de band Venues dateert van 2018, waarbij deze Duitsers tijdens de zomermaanden eerst en vooral met Aspire een sterke debuutplaat afleverden, waarna op Summer Breeze de toenmalige Camel Stage met de grond gelijk gemaakt werd. Drie jaar na het sterke debuut verschijnt op 27 augustus ‘eindelijk’ de langverwachte opvolger genaamd Solace, en dat wederom via Arising Empire. U heeft het al door: Venues maakt er weinig woorden aan vuil en laat de muziek voor zich spreken.

Drie jaar tussen een debuutplaat en een opvolger is naar hedendaagse normen een zeer lange periode en daar heeft Venues een goede reden voor. Begin 2019 verliet frontvrouw Chrisi ‘Nyves’ Krithinidou plotsklaps het schip, waarna de overgebleven bandleden op zoek moesten naar een vervangster. Een toch niet onbelangrijke beslissing waar de band absoluut haar tijd voor wou nemen. Een slimme beslissing, want op deze manier kruisten de paden van Venues en Daniele ‘Lela’ Gruber elkaar. De rest is geschiedenis.

Deze Solace is dan ook de eerste langspeler, waarop we Daniela ‘Lela’ Gruber aan het werk horen en het moet gezegd dat deze dame zeker en vast niet moet onderdoen voor haar voorgangster. Haar cleane zanglijnen zijn helder en weten de luisteraar meer dan eens bij de strot te grijpen. Zoals gebruikelijk verzorgt brulboei Robin Baumann nog steeds op oerdegelijke wijze de grunts, die mooi in contrast staan met de krachtige stem van Daniela ‘Lela’ Gruber. Qua vocale dynamiek weet deze Solace zeker en vast de nodige potten te breken.

Diezelfde dynamiek vinden we trouwens ook terug in deze plaat tout court. In tegenstelling tot vele andere bands die – geheel terecht – graag werken nog concepten en verhalen, zit de essentie voor Venues hem nog steeds duidelijk in het creëren van een tiental sterke songs zonder al te veel – lees ‘geen’ – fillers en intermezzo’s. Solace is dan ook zeker geen album dat je verplicht moet beluisteren van de eerste tot de laatste seconde. Als luisteraar kan je perfect bij pakweg nummer vier inpikken om vervolgens bij bijvoorbeeld nummer acht tijdelijk de pauze knop in te drukken. Makkelijk in te springen, maar vaak een pak moeilijker om weg te leggen.

Versta mij evenwel niet verkeerd, want Venues is een blijft een moderne metal(core)band die absoluut heel wat in haar mars heeft. Zoals reeds werd benadrukt staat er op deze Solace niet een minder nummer. Het niveau ligt gedurende de hele plaat hoog, waarbij het nagenoeg onmogelijk is om een echte uitschieters te ontwaren en het indrukken van de replaybutton vrijwel verwordt tot een doodnormaal gegeven. Indien we toch genoodzaakt zijn enkele favorieten aan te duiden, gaat mijn voorkeur naar opener Razorblade Teeth, het fascinerende Into The Fire en het uitermate ‘bouncy’ Shifting Colours.

Bovendien heeft Venues aardig wat werk gestoken in het produceren van een resem videoclips, die allemaal kaderen in een waar zombiesfeertje. De nummers op zich mogen dan wel eerder te beschouwen zijn als tien afzonderlijke singles, dit geldt zeker en vast niet voor de videoclips. Kosten noch moeite werden gespaard, en dat kunnen we alleen maar appreciëren. Benieuwd welke videoclips er de komende weken nog zullen volgen…

Solace is een sterke moderne metalplaat, die bol staat van de stevige, maar toch enorm catchy metalsongs. De nummers bevatten stuk voor stuk enorm veel variatie, waardoor de aandacht nooit weet te verslappen. Het vertrek van de vorige frontlady heeft de band er zeker niet zwakker op gemaakt, wel integendeel. Solace is dan ook een waardige opvolger voor goed ontvangen debuutplaat Aspire en zal voor de band ongetwijfeld heel wat deuren weten te openen. Zeker nu optredens weer stilaan tot het ‘oude’ normaal beginnen te behoren. Een band om verder in het oog te blijven houden.

Tracklist: