Rivers Of Nihil - The Work

Label: Metal Blade Records

Ashley Bickx

Rivers Of Nihil draait al enkele jaren mee, maar de grote doorbraak kwam er pas echt met het fenomenale Where Owls Know My Name dat ondertussen ook al bijna vier kaarsjes mag uitblazen. Een plaat die het progressieve en technische deathmetalgenre absoluut naar nieuwe, ongekende hoogten wist te stuwen, onder meer dankzij de subtiele toevoeging van de saxofoon. Na een uitgebreide wereldtournee bracht de band op 24 september via Metal Blade Records album nummer vier op de markt. Een schijfje dat de voor de hand liggende titel The Work meegekregen heeft. Of de band opnieuw de lat weer wat hoger heeft weten te leggen en met andere woorden met haar beste werk tot op heden voor de dag gekomen is, lees je hier!

Where Owls Know My Name geldt bijna vier jaar na datum meer en meer als een klassieker binnen het progressieve deathmetalgenre. De toevoeging van de saxofoon en de interessante, progressieve invalshoeken in combinatie met vaak verschroeiende passages waren werkelijk verbazingwekkend te noemen. Where Owls Know My Name wist dan ook zeer hoog te scoren wat betreft mijn persoonlijk eindejaarslijstje. Laten we dan ook stellen dat de verwachtingen zeker en vast niet bepaald laag waren voor deze toch wel langverwachte opvolger.

The Work opent met een initieel vrij ingetogen intro, meer specifiek een heuse ’theme’ die na enkele minuten evenwel verwordt tot een soort van een eerste song. Meteen wordt duidelijk dat Rivers Of Nihil maar al te graag opnieuw een loopje wenst te nemen met de alledaagse albumopbouw.

Het eerste echte, volwaardige nummer Dreaming Black Clockwork laat vervolgens meteen een band in topvorm horen, waarbij bij momenten zeer stevig van leer getrokken wordt om vervolgens – ondersteund door de saxofoon en bijkomende duistere tonen – de gang er volledig uit te halen waarna de hel opnieuw losbarst. Meteen wordt duidelijk dat deze The Work absoluut geen hapklare brok zal worden.

Een stelling die met de song Wait meteen bevestigd wordt, want opeens lijkt death metal wel zeer ver weg. De experimenteerdrang is nu volledig uit haar voegen getreden, waarbij het wel lijkt of we plotsklaps naar een milde variant van prog rock zitten te luisteren. Zeer dromerig en psychedelisch allemaal.

Gelukkig trekt de band vervolgens opnieuw stevig van leer en krijgen we met Focus, Clean en voornamelijk More? drie ijzersterke composities voor de kiezen, die ongetwijfeld deel zullen gaan uitmaken van de setlist. Rivers Of Nihil is nu eenmaal van oorsprong een deathmetalband en laat dat nu net de muzikale richting zijn waarin we deze Amerikanen het liefst van allemaal bezig horen. Bulderende drums, stevig gemixte baslijnen, een subtiele saxofoon en diepe grunts die afgewisseld worden door een sporadisch cleane uithaal. Puur genieten.

Tussendoor moeten we toch ook wel durven stellen dat de experimenteerdrang van deze heren stilaan begint door te slaan. The Void From Which No Sound Escapes en voornamelijk Maybe One Day staan in navolging van Wait mijlenver af van het deathmetalgenre. Nu kunnen we een verbreding qua sound zeker en vast appreciëren maar de balans moet natuurlijk in evenwicht blijven. Wat dat betreft is Rivers Of Nihil bij momenten toch wel het spoor bijster geraakt. Gelukkig laat de band met het afsluitende Terrestria IV: The Work horen dat progressiviteit, techniciteit, en experimenteerdrang zeker en vast perfect hand in hand kunnen gaan zonder in extremen te vervallen.

The Work is dan ook zeker en vast geen eenvoudige plaat om te bespreken. Bij momenten horen we een band aan het werk die opnieuw boven zichzelf is weten uit te stijgen. Daartegenover staat dan wel weer dat de band zeker en vast niet moet overdrijven wat betreft het oeverloos trachten te verbreden van de muzikale grenzen. Desalniettemin is deze The Work een uitermate ambitieuze plaat, waarbij Rivers Of Nihil ongetwijfeld opnieuw punten zal weten te scoren bij een zeer breed (metal)publiek. Een meer dan degelijke plaat, maar zeker niet het beste werk tot op heden. Die eer blijft (voorlopig) weggelegd voor Where Owls Know My Name.

Tracklist: