Drie jaar geleden wist het uit South Wales afkomstige gezelschap Venom Prison zich met het album Samsara meteen naar de hogere regionen binnen het extremere metalgenre te piloteren. Op Samsara koppelde dit jonge, hondsbrutale gezelschap de meest extreme subgenres vlotjes aaneen. Hetgeen volgde was een cocktail van death metal, beatdown, slam en deathcore. Eind 2020 kondigden we reeds aan dat Venom Prison het impressionante legioen aan bands van labelgigant Century Media Records zou vervoegen. Een dik jaar later, meer bepaald op 4 februari, is het dan eindelijk tijd voor de langspeler nummer vier, genaamd Erebos.
Met vier albums op amper zes jaar tijd mogen we gerust stellen dat deze jonge Britten getuigen van een juiste werkethiek. Een werkethiek die deze dame en heren tot nu toe absoluut geen windeieren gelegd heeft, want ondertussen staat Venom Prison toch maar mooi onder contract bij Century Media Records, hetgeen ongetwijfeld heel wat deuren zal openen. We kunnen ons dan ook inbeelden dat dit gezelschap werkelijk staat te popelen om eerst en vooral Erebos op de wereld los te laten en om vervolgens deze plaat uiteraard overal ter wereld grijs te spelen live.
Met alle actuele perikelen zal een Europese tournee hoogstwaarschijnlijk nog niet voor morgen zijn. We gaan evenwel niet wanhopen en onszelf in medelijden wentelen, want gelukkig staan deze maanden weer bol van de sterke releases. Deze Erebos mag gerust aan het lijstje vroege knallers van het nieuwe jaar gevoegd worden, want Venom Prison is ook opnieuw met glans geslaagd voor het vierde tussentijds examen. Net zoals de drie voorgangers is ook deze plaat weer eentje geworden die je als luisteraar gaandeweg volledig murw beukt. Toch is Venom Prison er met succes in geslaagd om de muzikale composities lichtelijk te verfijnen, zonder evenwel al te veel aan brutaliteit te moeten inwinnen. De nummers klinken net dat tikkeltje gestroomlijnder, waardoor je er als luisteraar toch net iets sneller vat op krijgt, hetgeen de ‘value’ van deze plaat alleen maar ten goede komt.
Beuken blijft Venom Prison nog steeds kunnen als de beste. Invloeden van Dying Fetus, Nails, Suicide Silence en andere breakdownmonsters zijn nog ver weg, hetgeen zich duidelijk weerspiegelt in nummers als Nemesis, Golden Apples of the Hesperides en Gorgon Sisters. Anderzijds horen we in bijvoorbeeld een nummer als Judges Of The Underworld en Comfort Of Complicity ook stilaan invloeden doorschemeren van zowel het oudere als het nieuwere werk van pakweg Carcass, waarbij vooral het flitsende gitaarwerk in de stijl van Bill Steer onze aandacht weet te trekken.
Met Pain Of Oizys tracht Venom Prison zichzelf grotendeels uit de vertrouwde comfortzone te trekken. Een opmerkelijke songs, niet in het minst door de eigenzinnige opbouw. Zo lijkt Pain Of Oizys een paar keer schijnbaar definitief los te barsten, hetgeen uiteindelijk pas na een kleine vier minuten effectief het geval is. Weliswaar in beperkte mate, want het mag duidelijk zijn dat deze opmerkelijke song zowel als hoogtepunt als rustpunt moet dienen.
Hetgeen ongetwijfeld in het voordeel van Venom Prison speelt, is het feit dat deze jonge band, op één enkele drumwissel na, nog steeds kan teren op de originele line-up. Deze stabiliteit maakt duidelijk dat dit gezelschap bestaat uit gelijkgestemden, die duidelijk maar één ding voor op hebben: de wereld veroveren met een uiterst agressieve extreme metalcombo. Het helpt uiteraard dat deze band met Larissa Stupar beschikt over één van de meest duivelse strotten binnen de metalscene. Een pure brok venijn, waar mijns inziens enkel Alma Alizadeh van het Nederlandse For I Am King mee kan wedijveren.
Met een speelduur van bijna vijftig minuten is deze Erebos bovendien geen plaatje dat je zomaar even tussen de spreekwoordelijke soep en patatten aan luisterbeurt onderwerpt. Wie deze plaat wenst te beluisteren kan maar beter de volledige focus bewaren of de helft van alle nuances zullen onopgemerkt blijven. Vanuit deze optiek was het misschien geen slecht idee geweest om een nummertje of twee te laten vallen, al moet het anderzijds ook gezegd dat Venom Prison duidelijk kwaliteit en kwantiteit weet af te leveren, hetgeen absoluut geen sinecure is.
Met Erebos levert Venom Prison opnieuw een sterke plaat af en maken deze dame en heren nog maar eens duidelijk dat de metalcommunity echt wel rekening dient te houden met dit jonge, talentvolle gezelschap. Geen hapklare brok, maar wel een brok venijn die na meerdere luisterbeurten stilaan alle diepgewortelde, muzikale geheimen begint prijs te geven en daardoor nog langer blijft kleven. Aanbidders van het extremere werk kunnen blind toeslaan!
Tracklist:
- Born From Chaos
- Judges of the Underworld
- Nemesis
- Comfort of Complicity
- Pain of Oizys
- Golden Apples of the Hesperides
- Castigated in Steel and Concrete
- Gorgon Sisters
- Veil of Night
- Technologies of Death
0 reacties