Beyond The Styx - Sentence

Releasedatum: 4 februari 2022

Bjorn Wielockx

Als recensent kan ik stellen dat het grootste deel van m’n behandelde promo’s vaak aanvoelde als dertien in een dozijn. Het is dat kleine kransje aan bands, welke zich probleemloos onderscheiden in hun genre, waarvoor je het doet. Wie jaagt er immers niet op een nieuwe ontdekking die de registers helemaal opentrekt? Wie is er niet op zoek naar een nieuwe instant cultheld in z’n favoriete genre? In 2018 werd ik zo omvergeblazen door de Franse beatdownact Beyond The Styx, welke ook wat metalelementen aan het explosieve geheel toevoegde. Het eindresultaat Stiigma is een plaat die ik helemaal grijs heb gedraaid en die geen geheimen meer voor me heeft. Het werd dus hoogdringend tijd dat de Fransen een opvolger gingen opbrengen voor deze iconische plaat. Met Sentence heeft de band onlangs eindelijk een vervolg uitgebracht en ik was benieuwd of ook deze zou meedingen voor album van het jaar.

Het moge duidelijk zijn, de verwachtingen die ik had voor deze derde telg Sentence lagen zeer hoog. Ik was benieuwd of de band zijn uitstekende formule wat had uitgediept of dat ze hadden gekozen voor een vernieuwde sound. Als liefhebber van het genre, hoopte ik op het eerste, daar er al een hele resem aan toppers uit het genre zijn uitgegroeid tot een (veredelde) metalbandje. Het is een vuile ziekte welke al een tijdje sluimert binnen het coregenre in het algemeen. Beyond The Styx had dus naast de zeer hoge verwachtingen ook nog eens een soort van vloek op zich welke het van zich moest spelen. Want de derde plaat is bij vele bands een orgelpunt gebleken, een punt waarbij ze immigreren naar een meer commerciëler genre.

Wanneer de Fransen tijdens opener DC voor het eerst het gaspedaal vol intrappen, iets wat na zo’n acht seconden gebeurt, valt al de twijfel van mijn schouders. Ook deze Sentence gaat een schot in de roos worden. Nog steeds maken de Fransen datgene waar ze volledig achter staan, dat voel je. Geen management heeft zich bemoeid met het eindresultaat dit is puur, onversneden. Gelukkig, want Beyond The Styx is ondertussen uitgegroeid tot een veelbelovende band binnen het beatdowngenre. Ook deze Sentence verandert daar niks aan, integendeel zelfs, wederom levert de band een pareltje af.

Is Beyond The Styx enkel materiaal voor een verstokte beatdownliefhebber? Zeker niet, de Fransen serveren een cocktail aan genres, eentje waarbij beatdown het meest aanwezig is. Maar er passeren zoveel invloeden waardoor het eindresultaat het genre overstijgt. Iets wat ook al het geval was op de vorige langspeler Stiigma, maar op Sentence klinkt het geheel nog professioneler waardoor het automatisch aantrekkelijker is geworden voor buitenstaanders. Ook voor de startende muziekliefhebber is Beyond The Styx een absolute aanrader, al moet je je dan wel bewust zijn van de livevoorstellingen van deze band.

Want live kan het niet anders dan dat Beyond The Styx de voorhamer bovenhaalt. De agressie druipt van het geheel af, wat voor een kolkende moshpit zal zorgen. Eentje waar de mensen een soort van Dance Pass Save Ticket zouden moeten tonen, waar je kan aantonen dat je niet meer aan je proefstuk toe bent. Wie in een pit stapt van deze Franse furie en geen benul heeft van wat er gaat komen, kan al beter een plaatsje op de intensieve zorgen reserveren, al zijn deze plaatsjes dezer dagen niet meer zo gegeerd als enkele maanden terug. Ik volg Beyond The Styx nu vier jaar op de voet maar heb nog niet het geluk gehad om de wervelwind live te aanschouwen, hopelijk brengt deze Sentence hier snel verandering in.

Er prijken tien nummers op deze nieuwste langspeler, wat in totaal voor zo’n half uurtje luisterplezier zal zorgen. Dat drie van de tien nummers voorzien worden van een gast vind ik persoonlijk jammer. Ik begrijp dat het fijn is om met bevriende bands een nummer te maken, maar hierdoor verlies je wel tonnen karakter. Zeker wanneer je je nog aan het etaleren bent, moet je je zelf tentoonstellen, zeker als je over de krachten van Beyond The Styx beschikt.

Deze krachten zorgen ervoor dat elke track weer een andere schwung krijgt, wat de totaalervaring alleen maar ten goede komt. Toch was een persoonlijke favoriet aanduiden geen moeilijke opdracht, al vanaf de eerste luisterbeurt weet ESC XIX iets met me te doen. Tijdens het beluisteren van dit bommetje giert de adrenaline door mijn lichaam. Stilzitten is bij deze, en eigenlijk bij al de nummers van de Fransen, geen optie. Alles wat een goede beatdowntrack nodig heeft zit erin, een plotsklapse tempowisseling, een beenharde breakdown, sing-alongs,… . Heerlijke track op een al even heerlijke plaat.

Moest het nog niet duidelijk zijn, deze Sentence zal hoog eindigen in mijn eindejaarslijst. Deze derde telg heeft de discografie weer wat uitgebreid waardoor Beyond The Styx live nog wat langer kan uithalen. Mijn hoge verwachtingen werden allemaal ingelost waardoor ik alleen maar kan stellen dat de Fransmannen met dit nieuwe pareltje goud in handen hebben.

Setlist: