Skull Fist - Paid In Full

Label: Atomic Fire Records

Ashley Bickx

Het Canadese Skull Fist heeft zichzelf sinds 2006 de moeilijke taak toegewezen om de hoogdagen van de klassieke heavy metal en hard rock terug tot leven te brengen. Dik vijftien jaar later en drie albums verder mogen we stellen dat de band het er niet bepaald slecht vanaf gebracht heeft. Met name de eerste twee platen Head Öf The Pack en Chasing The Dream waren vlotte, no-nonsense platen die menig luisteraar zal hebben doen terug mijmeren naar hun jeugdjaren. Vier jaar na het toch wel minder gesmaakte Way Of The Road keert de band terug naar het voorplan met de vierde worp Paid In Full, die op 22 april verscheen via het recentelijk opgerichte keurlabel Atomic Fire Records. Of we tijdens het beluisteren van deze Paid In Full opnieuw in onze teletijdmachine kunnen stappen, lees je hier!

Vorig jaar raakte bekend dat gitarist Jonny Nesta de band verlaten had. Op zich een verrassing met toch wel een niet te onderschatten impact. De man in kwestie maakte namelijk sinds 2011 ononderbroken deel uit van Skull Fist. De rest van de band bleef evenwel niet bij te pakken zitten. In plaats van te zoeken naar een vervanger werd de knoop doorgehakt om voortaan verder te gaan als triumviraat.

Na het beluisteren van deze Paid In Full kunnen we gelukkig stellen dat de band absoluut de juiste keuze gemaakt heeft, want Skull Fist weet op treffende wijze de sfeer van de jaren tachtig tot leven te brengen. De nummers zitten stuk voor stuk prima in elkaar en bevatten genoeg variatie om reeds na een paar luisterbeurten een blijvende indruk na te laten zonder daarbij al te gecompliceerd voor de dag te komen. Frontman Zach Slaughter neemt voortaan zowel de vocalen als de gitaarpartijen voor zijn rekening en doet dit werkelijk met verve. De man in kwestie toont zich (nogmaals) een begenadigd zanger, die schijnbaar moeiteloos de hogere noten weet te raken in combinatie met loepzuivere, heavy metal getinte stembanden, die bij momenten het midden houden tussen pakweg Iron Maiden en Scorpions.

Bovendien klinkt de band in haar geheel opnieuw hongeriger dan ooit, hetgeen zich vertaalt in acht opzwepende nummers, die bol staan van de klassieke heavy en speed metal, waarbij een langer uitgesponnen gitaarsolo nooit veraf is. We kunnen zelfs stellen dat Skull Fist zichzelf de voorbije jaren opnieuw heruitgevonden heeft, want dit schijfje had zomaar uitgebracht kunnen zijn in de gouden jaren tachtig. De band weet bovendien op perfecte wijze de balans te bewaren tussen snedigere nummers als Long Live The Fist, For The Last Time en Crush, Kill, Destroy, en de meer sfeervolle songs zoals het gelijknamige titelnummer en het Europe-achtige Madman.

Het enige punt van kritiek is de toch wel geringe speelduur van slechts een dik half uurtje. Het valt moeilijk in te beelden dat de band de voorbije jaren ‘slechts’ acht sterke nummers bijeen heeft weten schrijven. De band zelf zal een doorgedreven selectie hebben doorgevoerd, maar mogelijks liggen hierdoor misschien wel enkele verdoken pareltjes ondertussen stof te vergaren. Ofwel heeft de band wel andere plannen de komende maanden. De toekomst zal het moeten uitwijzen. Liefhebbers van klassieke heavy- en speedmetal kunnen met een gerust hart blind toehappen!

Tracklist: